Οι τιμές του πετρελαίου είναι στα ύψη και, όπως πάντα, διαβάζουμε σε πολλά άρθρα ότι ο ΟΠΕΚ και η Ρωσία ευθύνονται. Ωστόσο, αν ο ΟΠΕΚ και οι σύμμαχοί του ήταν παντοδύναμοι και οι κινητήριοι μοχλοί των τιμών του πετρελαίου, γιατί το αργό τύπου Brent και West Texas Intermediate (WTI) έπεσαν κατακόρυφα το 2022; Ο ΟΠΕΚ αντιδρά μόνο στη ζήτηση, αλλά δεν είναι διαμορφωτής των τιμών. Είναι ένας παραλήπτης τιμών.

Το WTI έχει σημειώσει άνοδο 13% από την αρχή του έτους, αλλά άρχισε να ανακάμπτει μόλις τον Μάιο. Το WTI έχει αυξηθεί μόνο κατά 6% τον τελευταίο χρόνο. Στα 90,7 δολάρια/βαρέλι, εξακολουθεί να απέχει πολύ από το υψηλό του Ιουνίου 2022 των 122 δολαρίων/βαρέλι και μόλις που φτάνει τα επίπεδα του Νοεμβρίου 2022.

Τι έκανε τις τιμές του πετρελαίου να πέσουν κατακόρυφα από τα υψηλά επίπεδα του Ιουνίου του '22; Οι αυξήσεις των επιτοκίων και η νομισματική συρρίκνωση έστειλαν ολόκληρο το σύμπλεγμα εμπορευμάτων στα επίπεδα πριν από την εισβολή στην Ουκρανία, παρά τις περικοπές της παραγωγής, τον γεωπολιτικό κίνδυνο και την επαναλειτουργία της Κίνας. Οι τιμές των εμπορευμάτων καθοδηγούνται από νομισματικούς παράγοντες και η γερακίσια στάση των παγκόσμιων κεντρικών τραπεζών επιτάχυνε την πτώση παρά τις προκλήσεις της αλυσίδας εφοδιασμού και τα όρια της παραγωγής. Στην πτώση της προσφοράς χρήματος και στις αυξήσεις των επιτοκίων προστέθηκε και η παραγωγή των Ηνωμένων Πολιτειών και των χωρών εκτός του ΟΠΕΚ, η οποία αντιστάθμισε τον αρνητικό αντίκτυπο των περιορισμών της Ρωσίας και του ΟΠΕΚ σε ορισμένες εξαγωγές. Ο ανταγωνισμός λειτουργεί. Τέλος, οι τιμές του πετρελαίου σκόνταψαν καθώς η Ασιατική ζήτηση κατέληξε να είναι ασθενέστερη από τις εκτιμήσεις, με την παγκόσμια βιομηχανική παραγωγή να μειώνεται, ιδίως στις ανεπτυγμένες οικονομίες.

Η αδυναμία του αργού ήταν ένας συνδυασμός νομισματικών παραγόντων, αυξημένης προσφοράς των Ηνωμένων Πολιτειών και ασθενέστερης παγκόσμιας ζήτησης. Αυτοί οι τρεις παράγοντες έχουν πλέον αντιστραφεί ταυτόχρονα.

Δεν μπορούμε να κατηγορούμε τον ΟΠΕΚ όταν οι τιμές ανεβαίνουν και να τον αγνοούμε όταν οι τιμές πέφτουν.

Η μεγαλύτερη πρόκληση για την αγορά πετρελαίου στις ανεπτυγμένες οικονομίες την επόμενη πενταετία είναι αυτοπροκαλούμενη.

WOKE WALL STREET? WOKEISM Is Destroying Finance

https://www.youtube.com/watch?v=L0h-K0XwuSw

Κυβερνήσεις και χρηματοπιστωτικά ιδρύματα σε όλο τον κόσμο κήρυξαν πόλεμο στις επενδύσεις σε ορυκτά καύσιμα με την εσφαλμένη άποψη ότι η προσφορά και οι τιμές δεν θα επηρεάζονταν. Σύμφωνα με την JP Morgan, υπάρχει μια χρόνια υποεπένδυση στο σύμπλεγμα πετρελαίου και φυσικού αερίου που υπερβαίνει τα 600 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως. Το 2022, με τις τιμές του πετρελαίου να αυξάνονται στα προαναφερθέντα 122 δολάρια/βαρέλι, οι εταιρείες σε όλο τον κόσμο συνέχισαν να μειώνουν τις επενδύσεις στην έρευνα και την παραγωγή. Οι κεφαλαιουχικές δαπάνες για την ανάπτυξη διατηρήθηκαν στο ελάχιστο, ενώ ακόμη και ορισμένοι ευρωπαϊκοί κολοσσοί του πετρελαίου και του φυσικού αερίου άρχισαν να πωλούν τη στρατηγική τους για "καθαρές μηδενικές εκπομπές", αγνοώντας την παγκόσμια ενεργειακή πραγματικότητα. Οι συνολικές επενδύσεις σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο ήταν χαμηλότερες από τις αποσβέσεις για έκτη συνεχή χρονιά, σύμφωνα με την Goldman Sachs.

Η ενεργειακή μετάβαση δεν μπορεί να γίνει με ιδεολογική επιβολή. Απαιτεί τεχνολογία και ανταγωνισμό. Η καταστροφή των κινήτρων για επενδύσεις στο πετρέλαιο και το φυσικό αέριο και η επιβολή μιας ιδεολογικής και όχι βιομηχανικής αντίληψης για την ενέργεια έχει καταστήσει τις ανεπτυγμένες οικονομίες περισσότερο εξαρτημένες από τα ορυκτά καύσιμα.

Όταν οι πολιτικοί αποφασίζουν, αγνοούν πρόθυμα τους οικονομικούς υπολογισμούς, επειδή πιστεύουν ότι ο πολιτικός κόσμος υπαγορεύει τις τιμές και όχι η προσφορά και η ζήτηση. Η οικονομική ανάλυση έχει εγκαταλειφθεί και το αποτέλεσμα είναι ένα εξαιρετικά αρνητικό σενάριο.

Oil Bounce. A Threat to GDP and Inflation in G7 Countries

https://www.youtube.com/watch?v=AQbFKfswWdA

Οι ανεπτυγμένες οικονομίες έχουν καταστρέψει όλα τα κίνητρα για να επενδύσουν στη διαφοροποίηση και την ασφάλεια του εφοδιασμού με πετρέλαιο και φυσικό αέριο, καθοδηγούμενες από μια ιδεολογική άποψη για τον κόσμο, χωρίς να έχουν μια εφικτή, άφθονη και ευέλικτη εναλλακτική λύση. Έτσι, όταν η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών επιβάλλει περισσότερους περιορισμούς στις επενδύσεις σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο και η Ευρωπαϊκή Ένωση αποφασίζει να μειώσει την πυρηνική ικανότητα και να απαγορεύσει την ανάπτυξη εγχώριων πόρων, το μόνο που έχουν κάνει είναι να κάνουν τις οικονομίες τους πιο εξαρτημένες από τους ξένους προμηθευτές.

Οι δυτικές κυβερνήσεις απαιτούν τώρα από τον ΟΠΕΚ να παράγει περισσότερο, ενώ ταυτόχρονα λένε ότι τα έθνη τους δεν θα χρησιμοποιούν ορυκτά καύσιμα σε δέκα χρόνια. Αυτή είναι η φανταστική συμφωνία που εμείς, στη Δύση, προσφέρουμε στα έθνη που παράγουν πετρέλαιο και φυσικό αέριο: "Αγαπητοί παραγωγοί πετρελαίου και φυσικού αερίου, πρέπει να παράγετε όσο ζητάμε και να το πουλάτε φθηνά, επενδύοντας δισεκατομμύρια δολάρια στην ανάπτυξη, αλλά εμείς δεν θα χρησιμοποιήσουμε το προϊόν σας σε δέκα χρόνια". Φαντάζομαι ότι δεν υπάρχει βιασύνη να υπογραφεί μια τέτοια συμφωνία.

Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι οι παγκόσμιοι παραγωγοί των αναδυόμενων αγορών θα ενθουσιαστούν με την προοπτική της εξάλειψης των ενεργειακών τους εξαγωγών μόνο και μόνο για να εισάγουν περισσότερη μηχανική "ενεργειακής μετάβασης" από τα ανεπτυγμένα έθνη.

Σύμφωνα με πηγές του ΟΠΕΚ, τον χειμώνα του 2023 θα μπορούσε να υπάρξει ένα σοκ προσφοράς δύο εκατομμυρίων βαρελιών ανά ημέρα. Άλλοι αναλυτές είναι πιο προσεκτικοί, αλλά εξακολουθούν να βλέπουν μια αγορά που είναι σφιχτή σήμερα και μπορεί να χειροτερεύσει καθώς γίνεται πιο εμφανής ο φόρος της υποεπένδυσης.

Ολόκληρη η αναπήδηση των τιμών του πετρελαίου από τον Μάιο οφείλεται στην εσπευσμένη απόφαση των κεντρικών τραπεζών να σταματήσουν τη νομισματική σύσφιξη πριν τελειώσει η μάχη για τον πληθωρισμό και στην άστοχη απόφαση να περιορίσουν τις επενδύσεις σε εγχώριους πόρους εν μέσω μιας γεωπολιτικής μάχης χωρίς σαφή εναλλακτική λύση. Οι κυβερνήσεις δημιούργησαν το δικό τους σοκ στην προσφορά, τοποθετώντας ιδεολογικές απόψεις στην ενεργειακή βιομηχανία. Οι εναλλακτικές λύσεις δεν είναι ακόμη εμφανείς- η τεχνολογία και η διαθεσιμότητα δεν έχουν αναπτυχθεί πλήρως, αλλά οι πολιτικοί έχουν ήδη αποφασίσει πότε πρέπει να ολοκληρωθεί η μετάβαση.

Το αργό πετρέλαιο δεν αντικατέστησε το φαλαινόλαδο λόγω των αποφάσεων των περιβαλλοντολόγων ή των πολιτικών. Το αργό πετρέλαιο εκτόπισε άλλες πηγές ενέργειας επειδή ήταν ευκολότερο να αποθηκευτεί, να παραχθεί και να μεταφερθεί. Το αργό πετρέλαιο και το φυσικό αέριο αποδείχθηκαν άφθονα, εύκολα διαχειρίσιμα και οικονομικά αποδοτικά. Είναι η πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία που η ενεργειακή μετάβαση αποφασίστηκε από πολιτικούς χωρίς να επιτραπεί στην τεχνολογία, τον ανταγωνισμό ή την ανθρώπινη εφευρετικότητα να επινοήσουν μια καλύτερη, πιο ευέλικτη και πιο οικονομική εναλλακτική λύση. Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι σπουδαίες, αλλά είναι διαλείπουσες και ασταθείς. Πρέπει να επιτρέψουμε στον κόσμο να παράγει εναλλακτικές λύσεις όταν αυτές μπορούν πραγματικά να αντικαταστήσουν τους σημερινούς ενεργειακούς πόρους χωρίς να καταστρέψουν τον τρόπο ζωής και την οικονομία μας.

Μπορεί να κατηγορούμε τον ΟΠΕΚ για την άνοδο των τιμών του πετρελαίου, αλλά το γεγονός είναι ότι αντιδρά μόνο στην αδύναμη ζήτηση και τις χαμηλές τιμές. Ο ΟΠΕΚ μπορεί να αυξήσει την παραγωγή στην επόμενη συνεδρίασή του, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι τα προβλήματα ενεργειακού εφοδιασμού έχουν δημιουργηθεί από τις δυτικές κυβερνήσεις και μπορεί να παραμείνουν. Αντί να επιτραπεί ο ανταγωνισμός όλων των πηγών ενέργειας και η κατανομή των κεφαλαίων για τη δημιουργία των επενδύσεων που απαιτούνται για την ασφάλεια του εφοδιασμού και την ενεργειακή μετάβαση, αυτό που συνέβη είναι ότι μπορεί να έχουμε δημιουργήσει μια ενεργειακή κρίση με πολιτικό σχεδιασμό. Οι εναλλακτικές λύσεις δεν είναι έτοιμες και οι εγχώριοι πόροι που θα μπορούσαν να περιορίσουν τις τιμές έχουν απαγορευτεί ή περιοριστεί σημαντικά.

Η ειρωνεία είναι ότι όποιος κατανοεί την ενέργεια γνωρίζει ότι δεν υπάρχει επιτυχής ενεργειακή μετάβαση χωρίς φυσικό αέριο και πυρηνικά, και αυτό απαιτεί κίνητρα για επενδύσεις στην ενεργειακή ασφάλεια. Οι κυβερνήσεις δεν θα υποχωρήσουν και θα προτιμήσουν μια πτώση των τιμών της ενέργειας που προέρχεται από μια βαθιά ύφεση από μια βελτίωση που προέρχεται από τη διαφοροποίηση και τις επενδύσεις.

Ίσως πρόκειται για άλλη μια ενεργειακή κρίση που δημιουργήθηκε από πολιτικό σχεδιασμό. Δυστυχώς, αντί να μάθουν και να αλλάξουν, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής πολλών ανεπτυγμένων χωρών θα προτιμήσουν να επιβάλουν περιορισμούς στους καταναλωτές. Τελικά, ο λανθασμένος σχεδιασμός αυτής της ενεργειακής μετάβασης δεν είναι ζήτημα ενεργειακής κυριαρχίας ή κλιματικής αλλαγής, αλλά ένας τρόπος ελέγχου των πολιτών. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πολλές κυβερνήσεις προτιμούν να δουν τις τιμές της ενέργειας να ανεβαίνουν στα ύψη, επειδή αυτό θα τους επιτρέψει να επιβάλουν περιορισμούς στους καταναλωτές.