Το παγκόσμιο χρέος εκτοξεύεται και πάλι

 Τα επίπεδα του παγκόσμιου χρέους εκτινάχθηκαν κατά 8,3 τρισεκατομμύρια δολάρια το πρώτο τρίμηνο του 2023, ανεβαίνοντας στα 305 τρισεκατομμύρια δολάρια, σχεδόν στο επίπεδο ρεκόρ που σημειώθηκε το πρώτο τρίμηνο του 2022, σύμφωνα με το Institute of International Finance. Αυτό σημαίνει σχεδόν 335% του ΑΕΠ.

Η αύξηση του χρέους επιβαρύνει την ανάπτυξη και η εκτίναξη του δημόσιου χρέους σημαίνει υψηλότερους φόρους, χαμηλότερη παραγωγικότητα και μείωση των πραγματικών μισθών, καθώς οι κυβερνήσεις προωθούν πληθωριστικές πολιτικές για να προσπαθήσουν να απαλλαγούν από μέρος του τεράστιου χρέους τους.

Το δημόσιο χρέος δεν αποτελεί αποθεματικό περιουσιακό στοιχείο για τον δημόσιο τομέα, αλλά αρνητικό παράγοντα που περιορίζει τις επενδύσεις και τις πιστώσεις και διαβρώνει την αγοραστική δύναμη των οικογενειών και τα κέρδη των επιχειρήσεων καθώς αυξάνονται οι φόροι. Για να καταστεί το δημόσιο χρέος αποθεματικό περιουσιακό στοιχείο θα πρέπει να παράγει πραγματική οικονομική απόδοση, όπως ακριβώς συμβαίνει με το χρέος των ιδιωτικών επιχειρήσεων που χρησιμοποιείται για σταθερές επενδύσεις. Ωστόσο, οι κυβερνήσεις χρησιμοποιούν το αυξανόμενο χρέος για τρέχουσες δαπάνες χωρίς πραγματική οικονομική απόδοση, και αυτό οδηγεί σε χαμηλότερες τάσεις ανάπτυξης και απώλεια της αγοραστικής δύναμης του νομίσματος που εκδίδει.

Το ιδιωτικό χρέος πληρώνεται από τις οικογένειες και τις επιχειρήσεις, αλλά το δημόσιο χρέος πληρώνεται επίσης από τον ιδιωτικό παραγωγικό τομέα. Επομένως, ο αντίκτυπος στο πρότυπο της ανάπτυξης, της δημιουργίας θέσεων εργασίας και των επενδύσεων είναι σημαντικά πιο αρνητικός όταν αυξάνεται το δημόσιο χρέος.

Δεν υπάρχει δημόσιο χρέος. Το πληρώνουμε, πάντα. Με υψηλότερους φόρους, με υψηλότερο πληθωρισμό ή με μεγαλύτερες περικοπές στον προϋπολογισμό, ίσως και όλες μαζί.

Οι παγκόσμιες αγορές έχουν εισέλθει σε έναν μηχανισμό στρεβλών κινήτρων όπου οι επενδυτές ευνοούν την αύξηση των δημόσιων ανισορροπιών αναμένοντας ότι οι κεντρικές τράπεζες θα εφαρμόσουν ποσοτική χαλάρωση στη συνέχεια. Ο κύριος λόγος είναι ότι οι συμμετέχοντες στην αγορά αντιλαμβάνονται ότι αυτό θα ωφελήσει τις αποτιμήσεις των μετοχών και των ομολόγων σε σχετικούς όρους. Ωστόσο, αυτό είναι ένα επικίνδυνο στοίχημα. Οι επενδυτές που χαιρετίζουν το δημόσιο χρέος και την ποσοτική χαλάρωση συνεχίζουν να στοιχηματίζουν σε ένα αποτέλεσμα που δεν έχει συμβεί εδώ και χρόνια: Χαμηλός πληθωρισμός και αξιοπρεπής ανάπτυξη που προστίθενται στην πολλαπλή επέκταση των μετοχών. Αυτοί οι συμμετέχοντες στην αγορά φαίνεται να θέλουν άλλη μια δόση εκτύπωσης χρήματος περιμένοντας να επιστρέψει το 2009. Τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα. Η απαίτηση της υποτίμησης του νομίσματος και της καταστροφής της μεσαίας τάξης για μια μικρή επέκταση των πολλαπλασιαστών επιτίθεται άμεσα σε όσους επενδύουν μακροπρόθεσμα.

Η αύξηση του χρέους σημαίνει ότι ο χρυσός παραμένει το μόνο απο-συσχετισμένο και ασφαλές περιουσιακό στοιχείο σε ένα περιβάλλον όπου η καταστροφή του νομίσματος είναι πιθανό να συνεχιστεί. Το Bitcoin και τα κρυπτογραφικά περιουσιακά στοιχεία είναι διαφορετικά πράγματα, στην πραγματικότητα συσχετίζονται σε μεγάλο βαθμό με μη κερδοφόρες τεχνολογίες.

Οι κυβερνήσεις δεν πρόκειται να μειώσουν τις ελλειμματικές δαπάνες και αυτό σημαίνει ότι το δημόσιο σταθερό εισόδημα μπορεί να είναι το πιο επικίνδυνο περιουσιακό στοιχείο για τους επενδυτές σε μια εποχή πληθωρισμού.

Οι επενδυτές μπορούν να στοιχηματίσουν σε ένα πράγμα. Οι πληθωριστικές πολιτικές που έχουν εφαρμοστεί σε μικρό βαθμό από το 2009 θα επιταχυνθούν. Αυτό δεν θα είναι ωραίο αν οδηγήσει σε μια παρατεταμένη περίοδο στασιμοπληθωρισμού. Ο στασιμοπληθωρισμός δεν δημιουργεί πολλαπλή επέκταση και άνθηση των μετοχών. Είναι κακό για τις αγορές σταθερού εισοδήματος και μετοχών.

Θέλατε υψηλό χρέος, περισσότερες δαπάνες και περισσότερη χαλάρωση από τις κεντρικές τράπεζες; Αυτή είναι η συνέπεια. Ρεκόρ χρέους, ασθενέστερη ανάπτυξη και πληθωρισμός.