Το Net zero θα σας κάνει φτωχότερους. Η αρνητική αύξηση των πραγματικών μισθών είναι συνέπεια των Κεϋνσιανών πολιτικών.
Άρθρο του Daniel Lacalle για το dlacalle.com
ΑΡΧΙΚΗ ΠΗΓΗ
https://www.dlacalle.com/en/net-zero-will-make-you-poorer-negative-real-wage-growth-is-a-consequence-of-keynesian-policies/?utm_source=feedly&utm_medium=rss&utm_campaign=net-zero-will-make-you-poorer-negative-real-wage-growth-is-a-consequence-of-keynesian-policies

Αν διαβάσετε την τελευταία δημοσίευση του ΟΟΣΑ, «Employment Outlook 2024: Net Zero Transition and the Labour Market», θα μπορούσατε να φανταστείτε ότι ο κόσμος δεν έχει περάσει από τη μεγαλύτερη νομισματική και δημοσιονομική τόνωση των τελευταίων δεκαετιών.
Τα αποτελέσματα είναι τόσο φτωχά, που είναι ντροπιαστικά. Επιπλέον, η έκθεση απεικονίζει την εξαθλίωση των πολιτών και υποδηλώνει διακριτικά ότι η επίτευξη του στόχου του net zero θα αποτελέσει ακόμη μεγαλύτερη πρόκληση. Μετάφραση: «Ο μηδενικός στόχος είναι η μείωση της κατανάλωσης ενέργειας και η μείωση των εκπομπών: Θα γίνετε ακόμη πιο φτωχοί.
Σύμφωνα με την έκθεση του ΟΟΣΑ, το 20% του παγκόσμιου εργατικού δυναμικού απασχολείται σε θέσεις εργασίας που θα επεκταθούν λόγω της μετάβασης στο μηδενικό ισοζύγιο. Η έκθεση ουσιαστικά μας λέει ότι το υπόλοιπο 80% θα αντιμετωπίσει σημαντικές προκλήσεις.
Επιπλέον, υπογραμμίζει ότι «τα νοικοκυριά με χαμηλό εισόδημα και τα αγροτικά νοικοκυριά ξοδεύουν συνήθως περισσότερα για αγαθά και υπηρεσίες με μεγαλύτερο ανθρακικό αποτύπωμα, όπως η ενέργεια και τα τρόφιμα, επειδή είναι συνήθως αναγκαία αγαθά.
Ως εκ τούτου, οι πολιτικές για τον μετριασμό του κλίματος, αυξάνοντας τη σχετική τιμή των αγαθών έντασης άνθρακα, τείνουν να επηρεάζουν δυσανάλογα αυτά τα νοικοκυριά ως καταναλωτές, με ισχυρό αντίκτυπο στην πραγματική αξία του εισοδήματος και των μισθών τους. Οι πρόσφατες μεταρρυθμίσεις τιμολόγησης των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα σε πολλές χώρες έχουν πράγματι αποδειχθεί οπισθοδρομικές. Ωστόσο, η ανακύκλωση των εσόδων από τους φόρους άνθρακα με τη μορφή μεταβιβάσεων προς τα νοικοκυριά μπορεί να καταστήσει αυτού του είδους τις μεταρρυθμίσεις προοδευτικές. Ωστόσο, η στόχευση αυτών των μεταβιβάσεων προς τις ανάγκες των νοικοκυριών είναι το κλειδί για την αποδοτικότητα του κόστους. « Συνεπώς, είμαστε καταδικασμένοι. Αρκεί να δείτε το καταστροφικό αποτέλεσμα του φόρου άνθρακα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τι προκάλεσε στον πληθωρισμό των μη αναντικατάστατων αγαθών και υπηρεσιών και την εκτεταμένη αύξηση της δυσαρέσκειας των πολιτών.
Γιατί γνωρίζουμε ότι οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής δεν θα αντιμετωπίσουν τις οπισθοδρομικές επιπτώσεις των Κεϋνσιανών πολιτικών; Επειδή δεν το έχουν κάνει ποτέ. Το να υποστηρίζουμε ότι αυτή τη φορά θα είναι διαφορετικά είναι ανεύθυνο, όταν η ίδια έκθεση του ΟΟΣΑ δείχνει τα καταστροφικά αποτελέσματα των «χωρίς αποκλεισμούς» και αναδιανεμητικών πολιτικών από το 2019 και μετά.
Η έκθεση χαιρετίζει τα καλά νέα των χαμηλών ποσοστών ανεργίας. Ωστόσο, η δημοσίευση αυτή παραλείπει να αναγνωρίσει την ευκολία χειραγώγησης των ποσοστών ανεργίας. Πράγματι, η έκθεση δεν κάνει αυτή τη σύνδεση, αλλά υπογραμμίζει πώς η συμμετοχή στο εργατικό δυναμικό έχει μείνει στάσιμη ή μειωθεί και πώς οι πραγματικοί μισθοί έχουν μειωθεί, ενώ οι μέσες ώρες εργασίας ανά εργαζόμενο έχουν καταρρεύσει στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Εάν το ποσοστό ανεργίας έχει μειωθεί, αλλά ο μέσος όρος των ωρών εργασίας ανά εργαζόμενο είναι αμετάβλητος, το ποσοστό συμμετοχής στην αγορά εργασίας έχει καταρρεύσει και οι πραγματικοί μισθοί έχουν μειωθεί, τότε δεν υπάρχει πραγματική βελτίωση της απασχόλησης.
Σύμφωνα με την έκθεση του ΟΟΣΑ, ο μέσος όρος των ωρών εργασίας ανά εργαζόμενο έχει μειωθεί σε όλες τις χώρες εκτός από τρεις από το σύνολο του ΟΟΣΑ και η αύξηση των πραγματικών μισθών είναι αρνητική στις Ηνωμένες Πολιτείες καθώς και σε πολλές άλλες οικονομίες.
Τώρα θυμηθείτε ότι αυτά τα τρομερά στατιστικά στοιχεία έρχονται μετά το μεγαλύτερο λεγόμενο «πακέτο τόνωσης» των τελευταίων δεκαετιών. Το μεγαλύτερο νομισματικό πείραμα, σε συνδυασμό με ένα πρωτοφανές επίπεδο αύξησης του δημόσιου χρέους, άφησε τους εργαζόμενους φτωχότερους. Τα χειρότερα δεν έχουν έρθει ακόμα.
Η έκθεση του ΟΟΣΑ προειδοποιεί ότι η μετάβαση στο net zero θα αυξήσει τον πληθωρισμό σε βασικά αγαθά και υπηρεσίες, καθώς και θα προκαλέσει σημαντική μετατόπιση χαμηλής ειδίκευσης εργατικού δυναμικού. Προειδοποιούν μάλιστα ότι οι θέσεις εργασίας χαμηλής ειδίκευσης σε τομείς με υψηλές εκπομπές πληρώνουν καλύτερα, και αυτό θα δημιουργήσει προκλήσεις για τους πολίτες.
Δεν υπάρχει κανένας τρόπος να υπερασπιστεί κανείς αυτή την κοινωνική μηχανική. Ο Κεϋνσιανισμός οδηγεί πάντα σε κακή επένδυση, κακή κατανομή του κεφαλαίου, υψηλότερο χρέος και χειρότερα αποτελέσματα για τους εργαζόμενους και τη μεσαία τάξη για έναν πολύ απλό λόγο: οι κυβερνήσεις δεν έχουν καλύτερη ή περισσότερη πληροφόρηση για τις απαιτήσεις της κοινωνίας και ξοδεύουν χρήματα που προέρχονται από κάποιον άλλο.
Η κακή επένδυση συμβαίνει σε μια ανοικτή οικονομία. Ωστόσο, η δημιουργική καταστροφή φροντίζει γι' αυτό. Η κακή επένδυση όταν η κυβέρνηση ελέγχει την οικονομία είναι ο κανόνας. Και αντί για δημιουργική καταστροφή, έχουμε επιδοτούμενη κακή κατανομή του κεφαλαίου.
THE U.S. MISERY INDEX SHOWS IT IS NOT A STRONG ECONOMY
https://www.youtube.com/watch?v=dVGxV_1p2RQ
Η εποχή των συνεχών Κεϋνσιανών σχεδίων τόνωσης έχει διαβρώσει τη μεσαία τάξη και έχει δημιουργήσει επίπεδα ρεκόρ δημόσιου χρέους. Το σχέδιο net zero, το οποίο είναι το απόλυτο Κεϋνσιανό σύστημα που επιβάλλεται από πάνω προς τα κάτω από την κυβέρνηση, θα προσθέσει σπανιότητα, επίμονο πληθωρισμό και εξαθλίωση.
Ο μόνος τρόπος για την επίτευξη του net zero είναι να αφήσουμε την τεχνολογία να ανθίσει, να επιτρέψουμε στον ελεύθερο ανταγωνισμό και τις ανοικτές αγορές να λειτουργήσουν και να δημιουργήσουμε μια μετάβαση που θα ωφελήσει την πλειοψηφία με φθηνότερα και καθαρότερα αγαθά και υπηρεσίες. Όταν οι κυβερνήσεις λαμβάνουν αποφάσεις με δημόσια κονδύλια, εξασφαλίζουν ένα αρνητικό αποτέλεσμα. Θα υπερβάλουν σε δαπάνες, θα διαιωνίσουν τον πληθωρισμό και θα φτωχοποιήσουν τους ίδιους που ισχυρίζονται ότι υπερασπίζονται. Ο Σοσιαλισμός δεν λειτουργεί ποτέ. Ο Κλιματικός σοσιαλισμός είναι βέβαιο ότι θα αποτύχει παταγωδώς, με αποτέλεσμα την αύξηση της φτώχειας.