Τι θα σκεφτόταν ο Mises; Η Αυστρία εφαρμόζει (κάποια) Αυστριακά Οικονομικά

 Η Αυστρία είναι ένα μέρος της ονομασίας "Αυστριακά οικονομικά". Πώς έχει ευημερήσει η χώρα της Αυστρίας εφαρμόζοντας τις Αυστριακές οικονομικές αρχές; Το έθνος ανέκτησε την πλήρη κυριαρχία του το 1955. Η μορφή της κυβέρνησής τους είναι ένας κοινοβουλευτικός συνασπισμός με έναν πρωθυπουργό ως αρχηγό του κράτους και ένα εθιμοτυπικό αξίωμα προέδρου.

Πώς θα έβλεπε ο Ludwig von Mises την Αυστρία σήμερα που εφαρμόζει τα Αυστριακά οικονομικά; Δεν θα αναγνώριζε τη χώρα από την οποία έφυγε το 1934 μπροστά στη Γερμανική πολεμική μηχανή και τις σκόπιμες διακρίσεις της σε βάρος των ανθρώπων εβραϊκής καταγωγής. Πιθανότατα θα ήταν ευγνώμων που ο εβραϊκός πληθυσμός της Αυστρίας ευημερεί. Θα έβλεπε επίσης το βιοτικό της επίπεδο και την οικονομία της να ακμάζουν σήμερα.

Η Αυστρία διαθέτει μεγάλους τομείς υπηρεσιών και βιομηχανίας, καθώς και έναν μικρό, ιδιαίτερα ανεπτυγμένο γεωργικό τομέα. Οι τρέχουσες προκλήσεις της χώρας είναι η αφομοίωση των μεταναστών, οι πιέσεις στις αγορές εργασίας και τα δημόσια οικονομικά που προκαλούνται από τη γήρανση του πληθυσμού και η εξάρτηση από τη Ρωσική ενέργεια.

Ο Δείκτης Οικονομικής Ελευθερίας 2023 από το Ίδρυμα Heritage Foundation με έδρα τις ΗΠΑ μετρά τις αρχές της οικονομικής ελευθερίας σε έναν ετήσιο οδηγό. Σύμφωνα με τη μελέτη, "η οικονομική ελευθερία είναι το θεμελιώδες δικαίωμα κάθε ανθρώπου να ελέγχει την εργασία και την περιουσία του". Ο Δείκτης καλύπτει δώδεκα ελευθερίες που αποτελούνται από τέσσερις πυλώνες οικονομικής ελευθερίας, με τρεις κατηγορίες κάτω από τον καθένα, σε 184 χώρες χρησιμοποιώντας μια κλίμακα από το ένα έως το εκατό. Η συνολική βαθμολογία μιας χώρας προκύπτει από τον μέσο όρο αυτών των δώδεκα οικονομικών ελευθεριών, με ίση βαρύτητα σε κάθε μία από αυτές. Κάθε πυλώνας και κατηγορία παρουσιάζεται παρακάτω:

1. Κράτος δικαίου (δικαιώματα ιδιοκτησίας, ακεραιότητα της κυβέρνησης, αποτελεσματικότητα της δικαιοσύνης)
   
2. Μέγεθος της κυβέρνησης (κυβερνητικές δαπάνες, φορολογική επιβάρυνση, δημοσιονομική υγεία)
   
3. Ρυθμιστική αποτελεσματικότητα (επιχειρηματική ελευθερία, εργασιακή ελευθερία, νομισματική ελευθερία)
   
4. Ανοικτές αγορές (εμπορική ελευθερία, επενδυτική ελευθερία, οικονομική ελευθερία)
   

Το γενικό κράτος δικαίου είναι πολύ καλά σεβαστό στην Αυστρία. Η βαθμολογία της χώρας για τα δικαιώματα ιδιοκτησίας είναι 97,0, η βαθμολογία για τη δικαστική αποτελεσματικότητα είναι 95,2 και η βαθμολογία για την ακεραιότητα της κυβέρνησης είναι 80,9. Καθεμία από τις τρεις βαθμολογίες είναι πάνω από τον παγκόσμιο μέσο όρο.

Οι ανώτατοι φορολογικοί συντελεστές φυσικών και νομικών προσώπων είναι, αντίστοιχα, 55% και 25%. Η φορολογική επιβάρυνση ισούται με το 42,1% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ). Οι τριετείς μέσοι όροι των κρατικών δαπανών και του δημοσιονομικού ισοζυγίου είναι, αντίστοιχα, 53,8 τοις εκατό και -4,5 τοις εκατό του ΑΕΠ. Το δημόσιο χρέος ισούται με 82,9 τοις εκατό του ΑΕΠ. Η βαθμολογία φορολογικής επιβάρυνσης είναι 45,7, η δημοσιονομική υγεία είναι 54,5 και οι δημόσιες δαπάνες είναι 13,0. Η ομοσπονδιακή τους κυβέρνηση έχει κάποιο μέγεθος.

Το συνολικό ρυθμιστικό πλαίσιο είναι διαφανές και αποτελεσματικό, ενθαρρύνοντας την επιχειρηματική καινοτομία και την αύξηση της παραγωγικότητας. Δεν υπάρχει εθνικός κατώτατος μισθός. Το κόστος των πρόσθετων παροχών είναι από τα υψηλότερα στον κόσμο. Η βαθμολογία της επιχειρηματικής ελευθερίας είναι 78,5, της εργασιακής ελευθερίας 78,8 και της νομισματικής ελευθερίας 80,4.

Η χώρα έχει σε ισχύ περισσότερα από εξακόσια μη δασμολογικά μέτρα που έχουν επιβληθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η γραφειοκρατία αποτελεί πρόβλημα στις ευρωπαϊκές χώρες. Οι κυβερνητικές πολιτικές τους γενικά δεν παρεμβαίνουν στις ξένες επενδύσεις. Ο τραπεζικός τομέας προσφέρει ένα ευρύ φάσμα χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών. Η βαθμολογία της εμπορικής ελευθερίας είναι 78,6, της επενδυτικής ελευθερίας 80,0 και της χρηματοοικονομικής ελευθερίας 70,0.

Ο Ludwig von Mises θα μπορούσε να πει ότι τα δικαιώματα ιδιοκτησίας και το κράτος δικαίου φαίνεται να βρίσκονται σε καλό δρόμο. Η υψηλή φορολόγηση των επιχειρήσεων και του προσωπικού εισοδήματος, παράλληλα με τις υψηλές κρατικές δαπάνες, δεν είναι υγιής για την οικονομία βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα. Θα ενθάρρυνε πολύ χαμηλότερους φορολογικούς συντελεστές για τις επιχειρήσεις και τα φυσικά πρόσωπα και τις κυβερνητικές δαπάνες. Θα συνιστούσε να μειωθεί σημαντικά ο μεγάλος αριθμός των κανονισμών της ΕΕ και να μεταφερθούν αυτές οι ρυθμιστικές εξουσίες από τις Βρυξέλλες του Βελγίου (έδρα της ΕΕ) στη Βιέννη της Αυστρίας. Θα μπορούσε να δει το υγιές κατά κεφαλήν εισόδημα και το διεθνές εμπόριο ως ελπιδοφόρο για τη χώρα. Θα μπορούσε να πει με μακροπρόθεσμη αισιοδοξία ότι ορισμένα πράγματα πάνε καλά και πολλοί τομείς χρειάζονται βελτίωση.