Οικονομικές ιδέες από την παρουσίαση του Javier Milei το 2021 για το FEE

Στις 6 Μαΐου 2021, ο Javier Milei πραγματοποίησε μια virtual παρουσίαση για το FEE σε 9.750 μαθητές με τίτλο «4 Record-Breaking Economics Lessons». Ακολουθεί απόσπασμα από την παρουσίαση αυτή.

Οι θεσμοί του καπιταλισμού μπορούν να συνοψιστούν σε πέντε βασικές αρχές. Ο πρώτος θεσμός είναι αυτό που γνωρίζουμε ως ατομική ιδιοκτησία.

Η δεύτερη είναι οι ελεύθερες αγορές, δηλαδή αγορές χωρίς κρατική παρέμβαση.

Ακολουθεί ο ανταγωνισμός, αλλά όχι η νεοκλασική έννοια του τέλειου ανταγωνισμού. Είναι πιο κοντά στην ιδέα του Adam Smith για τον ανταγωνισμό, που περιλαμβάνει ελεύθερη είσοδο και έξοδο. Η έννοια αυτή τελειοποιήθηκε περαιτέρω κατά τους πρόσφατους χρόνους από τον William Baumol και τη θεωρία των αμφισβητούμενων αγορών, η οποία ασχολείται με τις λειτουργίες της αγοράς.

Τέλος, υπάρχουν δύο θεσμοί που σχετίζονται με τη λογική της αγοράς: ο καταμερισμός της εργασίας, ο οποίος προωθεί την εξειδίκευση, και η κοινωνική συνεργασία.

Οι άνθρωποι είναι εκ φύσεως διαφορετικοί και όσο μεγαλύτερη είναι η αγορά, τόσο περισσότερο προωθεί τον καταμερισμό της εργασίας. Αυτός ο καταμερισμός εργασίας προωθεί την κοινωνική συνεργασία. Όπως το έθεσε ο Bastiat, «όπου τα αγαθά δεν διασχίζουν τα σύνορα, θα το κάνουν οι στρατοί». Με άλλα λόγια, οι κοινωνίες που ασχολούνται με το εμπόριο τείνουν να έχουν περισσότερη ειρήνη.

Ουσιαστικά, τι είναι μια αγορά; Η αγορά είναι μια διαδικασία κοινωνικής συνεργασίας όπου ανταλλάσσονται δικαιώματα ιδιοκτησίας. Εδώ είναι που μπαίνει στο παιχνίδι ο ορισμός των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας και των ελεύθερων, μη ρυθμιζόμενων αγορών.

Το σύστημα τιμών στην οικονομία είναι ανάλογο με το νευρικό σύστημα στο ανθρώπινο σώμα. Τώρα, καθίσταται ζωτικής σημασίας το γεγονός ότι οι αγορές είναι ελεύθερες. Γιατί; Γιατί όταν οι αγορές δεν είναι ελεύθερες και το κράτος παρεμβαίνει, το σήμα των τιμών αρχίζει να θολώνει. Όταν το σήμα των τιμών θολώνει, το σήμα που διακινείται μέσω του συστήματος είναι ασαφές. Όταν είναι ασαφές, δεν υπάρχει συντονισμός, δεν υπάρχει προσαρμογή.

Επιπλέον, πολλές φορές, όταν γίνονται προσπάθειες να ρυθμιστούν αυτά τα πράγματα, το αποτέλεσμα καταλήγει να είναι χειρότερο από την αρχική κατάσταση - η λεγόμενη αποτυχία της αγοράς, την οποία δεν ενστερνίζομαι.

Ωστόσο, ορισμένοι, με την αλαζονεία τους και την έλλειψη κατανόησης του τρόπου λειτουργίας της αγοράς, κατηγορούν την αγορά ότι δεν λειτουργεί. Και όταν προσπαθούν να το διορθώσουν, η παρέμβαση του κράτους συχνά επιδεινώνει την κατάσταση.

Ποιο είναι λοιπόν το νόημα; Το θέμα είναι ότι όσο μεγαλύτερη είναι η κρατική παρέμβαση, τόσο χειρότερα λειτουργεί το σύστημα τιμών.

Αυτό είναι ένα κρίσιμο στοιχείο. Γιατί είναι τόσο σημαντικό; Επειδή εξηγεί γιατί ο σοσιαλισμός δεν λειτουργεί. Στον πραγματικό σοσιαλισμό, στον κομμουνισμό, δεν υπάρχει ιδιωτική ιδιοκτησία.

Έτσι, χωρίς ιδιωτική ιδιοκτησία, οι ανταλλαγές χάνουν το νόημά τους. Δεν υπάρχει η έννοια της τιμής. Κατά συνέπεια, δεν υπάρχει κανένα σήμα τιμής που να καθοδηγεί την κατανομή των πόρων. Επομένως, ο σοσιαλισμός αποτυγχάνει ακριβώς επειδή δεν μπορεί να εκτελέσει οικονομικούς υπολογισμούς, και δεν μπορεί να το κάνει αυτό επειδή δεν σέβεται τα δικαιώματα ιδιοκτησίας.

Μια άλλη κρίσιμη πτυχή της λειτουργίας του συστήματος τιμών είναι ο ρόλος των κερδών.

Τα κέρδη είναι εξαιρετικά σημαντικά. Ας υποθέσουμε ότι έχουμε μια οικονομία που παράγει τα αγαθά Α και Β. Για κάποιο λόγο, οι άνθρωποι αποφασίζουν να καταναλώνουν λιγότερο Β και περισσότερο Α. Σε αυτό το σενάριο, θα υπάρξει υπερβάλλουσα ζήτηση στην αγορά, με αποτέλεσμα να αυξηθεί η τιμή του Α και να μειωθεί η τιμή του Β.

Όταν συμβεί αυτό, οι πόροι θα ανακατανεμηθούν από την παραγωγή του Β στο Α.

Το έχουμε ξαναδεί αυτό, με το πώς διάφορες κυβερνήσεις παγκοσμίως έχουν αναμειχθεί στις αγορές εμβολίων και δοκιμών. Γιατί; Επειδή αλλοίωναν το σήμα των τιμών. Αντί να συμβάλλουν στη μείωση της έλλειψης, την επιδείνωναν. Επιπλέον, σε πολλές περιπτώσεις, αυτές οι δραστηριότητες μονοπωλούνταν από την κυβέρνηση, η οποία, όπως έχουμε ήδη δει, κάνει τα πάντα κακώς, επειδή ξοδεύει τα χρήματα άλλων ανθρώπων για άλλους, οδηγώντας σε αναπόφευκτες αναποτελεσματικότητες.

Εξετάστε τους νόμους για τον έλεγχο των ενοικίων. Αυτό έχει επιχειρηθεί αρκετές φορές σε πολλά μέρη. Όταν προσπαθείτε να ελέγξετε τις τιμές των ενοικίων, τι θα συμβεί; Είναι πολύ απλό.

Από τη μία πλευρά, οι ιδιοκτήτες ακινήτων θα αποσύρουν τα ακίνητά τους από την αγορά, γεγονός που θα ασκήσει ανοδικές πιέσεις στις τιμές των ενοικίων και, σε ορισμένες περιπτώσεις, θα οδηγήσει σε μαύρη αγορά.

Αλλά δεν τελειώνει εκεί. Εάν η ρυθμιστική αρχή είναι αποτελεσματική στην καταδίωξη των ιδιοκτητών ακινήτων, τι θα συμβεί; Πώς θα προσαρμοστούν; Θα προσαρμοστούν υποβαθμίζοντας την ποιότητα των ακινήτων. Έτσι, η ποιότητα των ακινήτων θα μειωθεί.

Έτσι, η προσφορά ενοικιαζομένων ακινήτων θα επιδεινωθεί. Επιπλέον, δεδομένου ότι η ρυθμιζόμενη τιμή είναι κάτω από την ισορροπία, θα έχετε μια κατάσταση όπου περισσότεροι άνθρωποι από το κανονικό θα αναζητούν ενοικιαζόμενα ακίνητα. Αυτό θα οδηγήσει σε σοβαρές ελλείψεις και θα δημιουργήσει ένα τεράστιο πρόβλημα.