Οι ψηφοφόροι μισούν τα CBDCs. Γιατί οι κυβερνήσεις συνεχίζουν να τα προωθούν;

 Οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο προσπαθούν να αντικαταστήσουν τα μετρητά με CBDCs, και οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο αρχίζουν να ξυπνούν, αλλά χρειαζόμαστε πολύ περισσότερα.

Ένα CBDC είναι ένα κυβερνητικό κρυπτο-τόκεν που αντικαθιστά το εθνικό νόμισμα με ένα λογιστικό βιβλίο παρακολούθησης -μια λίστα με το ποιος κατέχει τι- που επιτρέπει στην κυβέρνηση να παρακολουθεί, να ελέγχει και να δίνει εντολές για κάθε δολάριο που ξοδεύετε.

Θα μπορούσαν να σας αποτρέψουν από το να αγοράσετε το λάθος πράγμα, είτε πρόκειται για νωπό γάλα, είτε για σόμπες αερίου, είτε για αυτοάμυνα. Θα μπορούσαν να σας αποτρέψουν από το να κάνετε δωρεές σε λάθος άτομο, όπως είδαμε με τους Καναδούς φορτηγατζήδες. Θα μπορούσαν ακόμη και να σας αναγκάσουν να αγοράσετε ό,τι σας λέει ένας κυβερνητικός γραφειοκράτης.

Πέρα από το σοβιετικού τύπου κράτος επιτήρησης, ένα CBDC αποτελεί υπαρξιακή απειλή για το τραπεζικό σύστημα, για το δολάριο των ΗΠΑ και θα έδινε στους κεντρικούς σχεδιαστές τον έλεγχο κάθε στοιχείου της ζωής σας.

Λαϊκή αντίδραση κατά των CBDCs

Την περασμένη εβδομάδα, το δεξιό Αυστριακό Κόμμα των Ελευθέρων διαμαρτυρήθηκε κατά της σημερινής αριστερής κυβέρνησης, η οποία αγνόησε ένα δημοψήφισμα για το δικαίωμα χρήσης μετρητών, αφού 530.000 Αυστριακοί υπέγραψαν ένα αίτημα για δημοψήφισμα.

Με τα CBDCs να προωθούνται παγκοσμίως μπροστά στην ευρεία αντίθεση του κοινού, νομίζω ότι θα δούμε περισσότερες συγκρούσεις για την προστασία του δικαιώματος των ανθρώπων να αποταμιεύουν και να ξοδεύουν ανώνυμα με μετρητά - κάτι που είχαμε για πολύ καιρό και το θεωρούσαμε δεδομένο, αλλά τώρα απειλείται με κατάσχεση σε ένα CBDC, έναν γιγαντιαίο ισολογισμό που η κυβέρνηση μπορεί να παρακολουθεί και να χειρίζεται κατά βούληση, μετατρέποντας τα χρήματά σας σε χαρτζιλίκι.

Στην πραγματικότητα, μια πρόσφατη δημοσκόπηση διαπίστωσε ότι οι Αμερικανοί απορρίπτουν με συντριπτική πλειοψηφία ένα CBDC, και η αντίθεση αυξάνεται όσο μαθαίνουν περισσότερα γι' αυτό. Για παράδειγμα, η αντίθεση διπλασιάζεται όταν οι πολίτες μαθαίνουν ότι ένα CBDC μπορεί να χρησιμοποιηθεί για το πάγωμα των τραπεζικών λογαριασμών των πολιτικών διαδηλωτών, αυξάνεται ακόμη περισσότερο όταν μαθαίνουν ότι ένα CBDC επιτρέπει στις κυβερνήσεις να παρακολουθούν τις δαπάνες σας, και αυξάνεται στο 74% όταν μαθαίνουν ότι ένα CBDC επιτρέπει στην κυβέρνηση να ελέγχει τις δαπάνες σας. Οι δημοσκοπήσεις της χολέρας είναι καλύτερες.

Γιατί, λοιπόν, οι κυβερνήσεις συνεχίζουν να προωθούν τα CBDC, ενώ οι ψηφοφόροι τα μισούν; Είναι απλό: Σκεφτείτε τις ευκαιρίες για κοινωνική μηχανική, αποζημιώσεις ή ένα σύστημα κοινωνικής πίστωσης τύπου Κίνας.

Εν τω μεταξύ, η τιμωρία των πολιτικών αντιπάλων με CBDC σημαίνει έλεγχο του λόγου. Αυτό σημαίνει μόνιμη εργασιακή ασφάλεια για τους πολιτικούς που υπηρετούν πρώτα το βαθύ κράτος και μετά το λαό.

Πώς οι κυβερνήσεις χρησιμοποιούν "πιλότους" για τη δημιουργία CBDCs

Ο ευκολότερος τρόπος για να σταματήσετε ένα CBDC είναι, φυσικά, να βεβαιωθείτε ότι η κυβέρνησή σας δεν θα το ξεκινήσει.

Δυστυχώς, οι κεντρικές τράπεζες σε όλο τον κόσμο -8, σύμφωνα με την τελευταία καταμέτρηση, ξεκινώντας από την Κίνα- εκτελούν "πιλοτικές εφαρμογές" CBDC, δήθεν για ερευνητικούς σκοπούς, οι οποίες δημιουργούν πλήρως λειτουργικά CBDC χωρίς άδεια. Αυτά πρέπει να σταματήσουν για τον ίδιο λόγο που οι κυβερνήσεις δεν πρέπει να "δοκιμάζουν", ας πούμε, εργαλεία για τη μαζική λογοκρισία του πολιτικού λόγου. Ο λαός ελέγχει την κυβέρνηση, όχι το αντίθετο, και εμείς τους λέμε τι επιτρέπεται να "πιλοτάρουν".

Παρεμπιπτόντως, οι κεντρικές τράπεζες μπορούν να εκτελούν αυτά τα πιλοτικά προγράμματα χωρίς άδεια, επειδή αυτοχρηματοδοτούνται - εκτυπώνουν τους δικούς τους προϋπολογισμούς με τους εκτυπωτές χρήματος στο υπόγειο. Αυτό σημαίνει ότι σε πολλές χώρες, οι κεντρικές τράπεζες κάνουν ό,τι θέλουν, απαλλαγμένες από την εξουσία του πορτοφολιού που ελέγχει το μεγαλύτερο μέρος της κυβέρνησης.

Στην πραγματικότητα, πολλές κεντρικές τράπεζες, συμπεριλαμβανομένης της Fed, εξαιρούνται σε μεγάλο βαθμό από τις απαιτήσεις για την ελευθερία της πληροφόρησης, σύμφωνα με τις οποίες η κυβέρνηση πρέπει να λέει στους πολίτες τι ετοιμάζει. Όπως το έθεσε ο Murray Rothbard, η Fed έχει λιγότερη εποπτεία από το Κογκρέσο - που σημαίνει λιγότερη εποπτεία από τους ψηφοφόρους - από ό,τι η CIA.

Αυτό σημαίνει ότι οι κεντρικές τράπεζες θα κάνουν ό,τι τους αρέσει μέχρι το Κογκρέσο να τους πει πολύ συγκεκριμένα να μην το κάνουν - εννοώ με σαφήνεια λες και οι κεντρικοί τραπεζίτες είναι πεντάχρονα παιδιά, συμπεριλαμβανομένης της γενικής απαγόρευσης του CBDC, ακόμη και όταν προσπαθούν να το κάνουν κρυφά μέσω τραπεζών ή εργολάβων.

Οι προωθητές των CBDC τα κατασκευάζουν χρησιμοποιώντας μηχανισμούς κεντρικών τραπεζών που έχουν ανοσία στους ψηφοφόρους. Είναι στο χέρι μας να αναγκάσουμε τους εκπροσώπους μας να τους σταματήσουν πριν κλειδωθούμε σε ένα ψηφιακό κλουβί για το οποίο κανείς μας δεν ψήφισε.

Επόμενο βήμα μετά τους πιλότους: Αναγκάζοντας τους ανθρώπους να χρησιμοποιήσουν το CBDC

Παγκοσμίως, μέχρι στιγμής έχουν υλοποιηθεί δύο μεγάλες εφαρμογές ενός CBDC.

Η πρώτη ήταν η Κίνα, η οποία δεν συνάντησε ποτέ μια ολοκληρωτική τεχνολογία που δεν αγάπησε.

Η δεύτερη ήταν η Νιγηρία.

Το 2021 η κυβέρνηση της Νιγηρίας προώθησε το CBDC της, το eNaira. Σχεδόν κανείς δεν το χρησιμοποίησε - η απορρόφηση ήταν περίπου 0,5%, αρκετά τραχιά σε έναν πληθυσμό που είναι από τους πιο κρυπτογραφημένους στον κόσμο: πάνω από το ένα τρίτο των Νιγηριανών κατέχουν Bitcoin και πάνω από τους μισούς χρησιμοποιούν κρυπτογράφηση. Επομένως, δεν φταίει η τεχνολογία, απλά οι Νιγηριανοί μισούν πραγματικά τα CBDC.

Δεδομένης αυτής της θλιβερής εμφάνισης, η κυβέρνηση της Νιγηρίας στράφηκε στη σκληρή μπάλα. Πρώτα, επέβαλε εκπτώσεις για την πληρωμή σε CBDC, και στη συνέχεια επανασχεδίασε το φυσικό νόμισμα για να εξαλείψει τα ανεπίσημα μετρητά. Τέλος, προχώρησαν σε πυρηνική ενέργεια, περιορίζοντας τις αναλήψεις μετρητών από τα ΑΤΜ στα 40 δολάρια την ημέρα για να αναγκάσουν τους ανθρώπους να χρησιμοποιούν το CBDC και να επιτύχουν μια "100% οικονομία χωρίς μετρητά".

Τώρα, η ανεπίσημη οικονομία που βασίζεται σε μετρητά στη Νιγηρία αποτελεί ένα τεράστιο μερίδιο της παραγωγής. Είναι η ζωή ή ο θάνατος για τα 200 εκατομμύρια κατοίκους της Νιγηρίας, επειδή είναι το μόνο μέρος που δεν ελέγχεται από την κυβέρνηση, οπότε είναι επίσης το μόνο μέρος της οικονομίας της Νιγηρίας που λειτουργεί πραγματικά.

Εννοώντας, φυσικά, ότι τα όρια μετρητών οδήγησαν σε πλήρες χάος. Ο κόσμος δεν μπορούσε να αγοράσει ψώνια, τα καταστήματα δεν μπορούσαν να γεμίσουν τα ράφια, τα βενζινάδικα ξέμειναν από καύσιμα στη μεγαλύτερη πετρελαιοπαραγωγό χώρα της Αφρικής. Η Νιγηρία συγκλονίστηκε από εκτεταμένες ταραχές, συμπεριλαμβανομένων των πυρπολήσεων τραπεζών, ακόμη και υποκαταστημάτων της κεντρικής τράπεζας.

Παρεμπιπτόντως, ο εργολάβος με Αμερικανική υποστήριξη που κατασκεύασε το CBDC της Νιγηρίας, ερωτηθείς για τα όρια μετρητών και τις ταραχές που προκάλεσαν, επαίνεσε τους περιορισμούς ως μια "δημιουργική επιλογή" που αναμένει να συμβεί και σε άλλες χώρες που επιβάλλουν CBDC. Κάνοντας τη Νιγηρία μια προειδοποιητική ιστορία.

Τι μέλλει γενέσθαι

Όσο κι αν οι άνθρωποι παγκοσμίως μισούν τα CBDC, οι κυβερνήσεις παγκοσμίως τα λατρεύουν: Μεταξύ της ολοκληρωτικής επιτήρησης και του ελέγχου και του θεϊκού κεντρικού σχεδιασμού ενός CBDC, δεν θα σταματήσουν μέχρι οι ψηφοφόροι να τους αναγκάσουν να σταματήσουν.

Ορισμένοι Ρεπουμπλικάνοι έχουν ενεργήσει προληπτικά για την απειλή του CBDC: Ενώ κυβερνήτες όπως ο Ron DeSantis προχώρησαν στην απαγόρευση των CBDC στην πολιτεία του, τη Φλόριντα.

Όσον αφορά τις άλλες χώρες, οι περισσότεροι ψηφοφόροι εξακολουθούν να μην αντιλαμβάνονται την απειλή που αντιπροσωπεύουν τα CBDC για την οικονομική τους ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματά τους, ακόμη και όταν οι "πιλότοι" εξαπλώνονται σαν μανιτάρια. Ο χρόνος για να τους σταματήσουμε τελειώνει.