Οι κυβερνήσεις θα σας κάνουν πάλι φτωχότερους
Άρθρο του Daniel Lacalle για το dlacalle.com

Το ΔΝΤ έχει προειδοποιήσει σχετικά με τις αισιόδοξες εκτιμήσεις για το 2023, δηλώνοντας ότι πιθανότατα θα είναι ένα πολύ πιο δύσκολο έτος από το 2022.
Γιατί; Οι περισσότεροι στρατηγικοί αναλυτές και σχολιαστές επευφημούν την πρόσφατη μείωση του πληθωρισμού ως ένα καλό σημάδι ανάκαμψης. Ωστόσο, υπάρχουν πολύ περισσότερα στις προοπτικές από μια απλή μέτρια μείωση των ρυθμών πληθωρισμού.
Ο πληθωρισμός είναι συσσωρευτικός και οι εκτιμήσεις για το 2023 και το 2024 εξακολουθούν να δείχνουν πολύ υψηλά επίπεδα πυρήνα και γενικού πληθωρισμού στις περισσότερες οικονομίες. Όσο περισσότερο παραμένει έτσι, τόσο χειρότερο είναι το οικονομικό αποτέλεσμα. Οι πολίτες ζουν με αποταμιεύσεις και δανεισμό για να διατηρήσουν τα τρέχοντα επίπεδα πραγματικών δαπανών. Αλλά αυτό δεν μπορεί να διαρκέσει για πολλά χρόνια.
Οι πολιτικοί σε όλο τον κόσμο προσπαθούν να μας πείσουν ότι ένας ετήσιος πληθωρισμός της τάξης του 5% είναι επιτυχία, ενώ είναι καταστροφή.
Σύμφωνα με τις τρέχουσες εκτιμήσεις, οι πολίτες των ΗΠΑ θα συνεχίσουν να χάνουν αγοραστική δύναμη. Σύμφωνα με το Γραφείο Στατιστικής Εργασίας, από τον Νοέμβριο του 2021 έως τον Νοέμβριο του 2022, οι πραγματικές μέσες ωριαίες αποδοχές μειώθηκαν κατά 1,2%, εποχικά προσαρμοσμένες. Ωστόσο, αυτά τα άσχημα στοιχεία δεν είναι πουθενά τόσο κακά όσο εκείνα της ευρωζώνης. Στη ζώνη του ευρώ, οι μισθοί & ημερομίσθια ανά ώρα εργασίας αυξήθηκαν κατά 2,1% σε ονομαστικούς όρους το τρίτο τρίμηνο του 2022, πράγμα που σημαίνει μια συγκλονιστική μείωση σε πραγματικούς όρους κατά 7,1%.
Οι προοπτικές για το 2023 είναι η εκτεταμένη φτωχοποίηση, ενώ οι κυβερνήσεις συνεχίζουν να ξοδεύουν και να αυξάνουν τους φόρους, πράγμα που σημαίνει ακόμη χειρότερη καταστροφή του πραγματικού διαθέσιμου εισοδήματος.
Αυτό που συμβαίνει στη λεγόμενη "ανάκαμψη" από την πανδημία δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια παγκόσμια καταστροφή της μεσαίας τάξης με πρωτοφανή ταχύτητα.
Οι χειρότερες πολιτικές έχουν εφαρμοστεί και όλες έχουν αποδεκατίσει τις πραγματικές αποταμιεύσεις και τους μισθούς. Το τύπωμα χρήματος και οι αυξήσεις φόρων δεν έκαναν τους πλούσιους φτωχότερους και σίγουρα δεν έβλαψαν τους πλούσιους. Όλος ο αρνητικός αντίκτυπος της εκτεταμένης αύξησης των φόρων έπεσε, για άλλη μια φορά, στους ώμους της μεσαίας τάξης.
Οι πολιτικοί πουλάνε πάντα τα παρεμβατικά τους μέτρα με την υπόσχεση ότι θα πλήξουν μόνο τους πλούσιους, αλλά εσείς είστε αυτοί που πληρώνουν. Γνωρίζουν ότι η μεσαία τάξη είναι αυτή που εξαρτάται από έναν μισθό και προσπαθεί να αποταμιεύσει για το μέλλον. Οι υπερπλούσιοι είναι επίσης υπερχρεωμένοι και μπορούν να περιηγηθούν σε μια περίοδο αύξησης της φορολογίας μετακινώντας κεφάλαια και αναζητώντας επιλογές για τη διατήρηση του πλούτου. Αυτοί που βασίζονται σε έναν μισθό και έναν τραπεζικό λογαριασμό είναι αυτοί που δεν μπορούν να ξεφύγουν από την παγκόσμια πολιτική της φτωχοποίησης.
Πρέπει να υπενθυμίσουμε το προφανές: η τεχνητή δημιουργία χρήματος δεν είναι ποτέ ουδέτερη. Επηρεάζει αρνητικά τους μισθούς και τις αποταμιεύσεις σε καταθέσεις και ωφελεί μόνο τις κυβερνήσεις που δαπανούν ελλείμματα και τους υπερχρεωμένους. Η αύξηση των φόρων πλήττει πάντα τη μεσαία τάξη και δυσκολεύει όσους αρχίζουν να κερδίζουν ένα καλύτερο εισόδημα με σκληρή δουλειά, ώστε να επενδύσουν και να αποταμιεύσουν για το μέλλον.
Ο παρεμβατισμός λέει πάντα ότι κάθε μονάδα κυβερνητικής δαπάνης επιστρέφει στην κοινωνία και επομένως είναι θετική. Η συγκεκριμένη έννοια δεν έχει νόημα. Η διόγκωση της γραφειοκρατίας και οι δαπάνες για επιδόματα δεν ενισχύουν την ανάπτυξη ή την παραγωγικότητα και αποτελούν μια μαζική μεταφορά πλούτου από τους παραγωγικούς στους μη παραγωγικούς. Άλλο πράγμα είναι ένα μέρος του παραγωγικού τομέα να στοχεύει σε κοινωνικά ζητήματα και εντελώς διαφορετικό είναι να βάζουμε το "κοινωνικό" λάβαρο σε κάθε κυβερνητική δαπάνη και να κάνουμε τον παραγωγικό τομέα μια μηχανή μετρητών για τις κυβερνήσεις που μπορούν να αξιοποιούν ανά πάσα στιγμή.
Όταν αγοράζετε την αφήγηση ότι η κυβέρνηση θα σας δώσει δωρεάν πράγματα κάνοντας τους πλούσιους να πληρώνουν περισσότερα, ανοίγετε την πόρτα στην κυβέρνηση να σας θεωρεί πλούσιους και να σας παίρνει περισσότερα.
Όταν απαιτείς περισσότερη κυβέρνηση, αυτό είναι που παίρνεις. Μια εκχυδαϊστική και δημευτική άποψη που κατηγορεί πάντα αυτούς που επενδύουν και δημιουργούν θέσεις εργασίας για τα προβλήματα, αλλά δημιουργεί μια μεγαλύτερη γραφειοκρατία για να διαχειρίζεται τα λεγόμενα οφέλη που δεν παίρνετε ποτέ.
Η παρεμβατική αφήγηση είναι να προσπαθεί να σας πει ότι τα πάντα και οτιδήποτε φταίει για τον πληθωρισμό, εκτός από το μόνο πράγμα που κάνει όλες τις τιμές να αυξάνονται ομοιόμορφα: Η εκτύπωση χρήματος πολύ πάνω από τη ζήτηση.
Ο πληθωρισμός με ετήσιο ρυθμό 5% δεν είναι θετικός και σίγουρα δεν είναι πτώση των τιμών. Ο πληθωρισμός είναι συσσωρευτικός και αυτό που σημαίνει είναι ότι γινόμαστε φτωχότεροι ταχύτερα.
ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΜΕΣΑΙΑΣ ΤΑΞΗΣ. Νομισματική απαξίωση
https://www.youtube.com/watch?v=X3wbB67BLqU
