Οι γεωπολιτικοί κίνδυνοι μπορεί να επιταχύνουν μια κρίση χρέους
Άρθρο του Daniel Lacalle για το dlacalle.com

Πολλοί επενδυτές προειδοποιούν για τον κίνδυνο κρίσης χρέους, αλλά οι κυβερνήσεις αγνοούν όλα τα μηνύματα.
Σε μια πληθωριστική κρίση, η κυβέρνηση θα πρέπει να μειώσει τις δαπάνες για να συμβάλει στον περιορισμό της αύξησης των τιμών, ενώ παράλληλα θα πρέπει να αναμένει σημαντική αύξηση του κόστους δανεισμού. Ωστόσο, σε αυτή την κρίση, η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών αγνοεί όλα τα προειδοποιητικά σημάδια και συνεχίζει να δανείζεται με ρυθμούς ρεκόρ.
Οι κρίσεις χρέους συμβαίνουν πάντα όταν ακόμη και οι πιο συντηρητικοί επενδυτές αρνούνται να προσθέσουν σε ένα χαρτοφυλάκιο κρατικών ομολόγων που είναι εξαρχής ζημιογόνο. Οι κεντρικές τράπεζες μπορεί να αποφασίσουν να αγοράσουν αυτά τα ανεπιθύμητα κρατικά ομόλογα, αλλά τότε το πρόβλημα του πληθωρισμού επιδεινώνεται και οι απώλειες στην κεντρική τράπεζα συσσωρεύονται.
Το τεράστιο πρόβλημα που δημιουργήθηκε από τη νομισματική και δημοσιονομική τρέλα του 2020 είναι δύσκολο να λυθεί. Οι κεντρικές τράπεζες δημοσιεύουν ήδη απώλειες στα περιουσιακά τους στοιχεία και τα αρνητικά αυτά αποτελέσματα πρέπει να καλυφθούν από τους φορολογούμενους.
Τα κρατικά ομόλογα αποτέλεσαν μια άθλια επένδυση το 2022 και συνεχίζουν να παράγουν αρνητικά αποτελέσματα για τους επενδυτές το 2023. Επιπλέον, το δημόσιο χρέος αυξάνεται με ρυθμό ρεκόρ, αγνοώντας το τείχος των λήξεων που αντιμετωπίζει ο παγκόσμιος κόσμος των σταθερών εισοδημάτων το 2024 και το 2025.
Το εθνικό χρέος των Ηνωμένων Πολιτειών έχει εκτοξευθεί κατά 550 δισεκατομμύρια δολάρια σε λιγότερο από ένα μήνα. Το συνολικό χρέος ήταν 31,4 τρισεκατομμύρια δολάρια τον Ιούλιο και εκτινάχθηκε στα 33,5 τρισεκατομμύρια δολάρια σε λιγότερο από τέσσερις μήνες. Αυτό συνέβη ενώ η απόδοση του 10ετούς κρατικού χρέους αυξήθηκε από 3,7% σε 4,6%. Φανταστείτε μια κυβέρνηση που αυξάνει μαζικά το χρέος και το κάνει με ταχύτητα ρεκόρ, όταν υπάρχει ένα τείχος λήξεων επενδυτικού χρέους ύψους 500 δισ. δολαρίων το 2025 και η κυβέρνηση αντιμετωπίζει λήξεις δημόσιου χρέους ύψους 7,6 τρισ. δολαρίων τους επόμενους δώδεκα μήνες, σύμφωνα με την Goldman Sachs. Παράλληλα, η Goldman Sachs σημειώνει επίσης ότι τα στοιχεία της CFTC δείχνουν ότι οι καθαρές θέσεις αγοράς του Αμερικανικού Δημοσίου σε 2ετή και 10ετή ομόλογα έχουν μειωθεί στο χαμηλότερο επίπεδο από τον Οκτώβριο του 2018. Αυτό είναι πραγματικά ένα επικίνδυνο σενάριο εν μέσω γεωπολιτικών εντάσεων που φτάνουν σε νέα υψηλά επίπεδα.
THIRD WORLD WAR RISK? How To Protect Your Savings
https://www.youtube.com/watch?v=BekP-XM5FDA
Η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών βασίζεται στην αυξανόμενη παγκόσμια ζήτηση για δολάρια ΗΠΑ για να αντισταθμίσει τις αυξημένες δημοσιονομικές ανισορροπίες και στη Fed να αλλάξει τη νομισματική της πολιτική, αν χρειαστεί. Αυτό είναι ένα επικίνδυνο στοίχημα, όταν τα κρατικά χαρτοφυλάκια της Κίνας, της Σαουδικής Αραβίας και άλλων κρατών πέφτουν σε χαμηλά επίπεδα πολλών ετών. Είναι επίσης εξαιρετικά απερίσκεπτο να πιστεύει κανείς ότι ο κόσμος θα απορροφήσει τις δημοσιονομικές ανισορροπίες των Ηνωμένων Πολιτειών με οποιοδήποτε κόστος εν μέσω μιας παγκόσμιας γεωπολιτικής σύγκρουσης. Επιπλέον, είναι απερίσκεπτο να πιστεύει κανείς ότι η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ θα αγοράσει όλα τα απαιτούμενα κρατικά ομόλογα, όταν η κεντρική τράπεζα είναι ήδη ζημιογόνος. Ένα τέτοιο επίπεδο ανευθυνότητας μπορεί να θέσει το δολάριο ΗΠΑ σε κίνδυνο μακροπρόθεσμα.
Οι δημοσιονομικές ανισορροπίες των Ηνωμένων Πολιτειών είναι τεράστιες, αλλά το ίδιο ισχύει και για τα επίπεδα των ελλειμμάτων πολλών άλλων ανεπτυγμένων χωρών, ενώ ο συνδυασμός των αυξανόμενων επιτοκίων, των ζημιών της κεντρικής τράπεζας και των επικείμενων γιγαντιαίων τειχών λήξης συμβαίνει και στη ζώνη του ευρώ.
Όλα αυτά αποτελούν απόδειξη της διαδικασίας νομισματικής υποτίμησης που ξεκίνησε το 2009 αλλά επιταχύνθηκε το 2020. Οι κυβερνήσεις καταστρέφουν την αγοραστική δύναμη των νομισμάτων τους για να συγκαλύψουν τα τεράστια επίπεδα χρέους και ελλείμματος και ο πληθωρισμός διαβρώνει τις αποταμιεύσεις και τους μισθούς των πολιτών. Σε αυτό το περιβάλλον, τα κρατικά ομόλογα δεν προστατεύουν ποτέ τους επενδυτές.
Οι κυβερνήσεις δεν θέλουν να πληρώσουν για τον κίνδυνο που αναλαμβάνουν και θα απορροφήσουν τον πλούτο των άλλων μέσω αρνητικών πραγματικών επιτοκίων ή απωλειών στις τιμές των εκδοθέντων ομολόγων. Το πληθωριστικό σπιράλ είναι πιθανό να παραμείνει επίμονο και η προοπτική ενός ακόμη γύρου ποσοτικής χαλάρωσης μπορεί να μην αντισταθμίσει τις συσσωρευμένες απώλειες στα χαρτοφυλάκια ομολόγων και σίγουρα δεν θα τροποποιήσει το σενάριο της νομισματικής υποτίμησης. Σε μια περίοδο όπως αυτή, ο χρυσός καθίσταται μακράν το φθηνότερο περιουσιακό στοιχείο. Είναι φθηνός σε σχέση με την ιστορική του αγοραστική δύναμη και τις νομισματικές του ιδιότητες, αλλά είναι ακόμη πιο ελκυστικός σε σχέση με τα fiat νομίσματα των οποίων η νομισματική αξία διαλύεται από τη μαζική εκτύπωση. Το σημερινό πρόβλημα χρέους και ο γεωπολιτικός κίνδυνος μας λένε ότι ο χρυσός είναι ένα ασφαλές στοίχημα σε έναν ασταθή κόσμο.