Το σκάνδαλο σχετικά με την υποτιθέμενη διαφθορά του ιδρυτή του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF) στο Νταβός θα ήταν απλώς μια ανεκδοτολογική ιστορία, αν δεν αποτελούσε άλλο ένα παράδειγμα αυτού που έχει συμβεί πρόσφατα με πολλούς διεθνείς θεσμούς. Η Financial Times αποκαλύπτει ότι ο ιδρυτής του WEF αντιμετωπίζει κατηγορίες για χειραγώγηση της ανάλυσης του οργανισμού με σκοπό να κερδίσει την εύνοια κυβερνήσεων.

Για χρόνια, πολλοί από εμάς παρακολουθούσαμε με θλίψη καθώς ένα σημαντικό φόρουμ όπως το Νταβός μετατράπηκε από κέντρο συζήτησης και αντιπαράθεσης ιδεών υπέρ της ελεύθερης επιχείρησης σε μεγάφωνο για τις πιο παρεμβατικές ιδέες, τον πιο επιζήμιο κρατισμό και έναν λευκαντή αυταρχικών κυβερνήσεων, διαδίδοντας τις καταστροφικές ιδέες του πληθωρισμού, του σοσιαλισμού και του γουοκισμού—που, στην πραγματικότητα, είναι όλα το ίδιο.

Το Νταβός μετατράπηκε από φόρουμ συζήτησης σε συνέδριο επανάληψης των παρεμβατικών δογμάτων και εξωραϊσμού μιας ενιαίας, εκχυδαϊστικής νοοτροπίας- όσοι υπερασπίστηκαν την οικονομική ελευθερία, τους ελκυστικούς φόρους και τον έλεγχο των δημόσιων δαπανών εξοστρακίστηκαν σταδιακά. Ακούσαμε ενθουσιώδη χειροκροτήματα για όσους ζητούσαν περισσότερους φόρους και μεγαλύτερες επιθέσεις στους δημιουργούς θέσεων εργασίας, και μονόπλευρες συζητήσεις στις οποίες όλοι οι συμμετέχοντες επαναλάμβαναν κλισέ και λέξεις όπως «ανθεκτικότητα» και «βιωσιμότητα» ως δούρειους ίππους για τον αρπακτικό κρατισμό, όπου η ιδέα της δημιουργίας αξίας και πλούτου αποκηρύχθηκε.

GOVERNMENT DEBT IS NO LONGER A RESERVE ASSET

https://www.youtube.com/watch?v=Q-DQF1ZiBt8

Θυμάστε την παραφροσύνη του «δεν θα έχεις τίποτα και θα είσαι ευτυχισμένος», την εγκατάλειψη της παραγωγής κέρδους ως στόχου, ή την πρόταση ότι η καλλιέργεια καφέ πρέπει να απαγορευτεί επειδή συμβάλλει στην κλιματική αλλαγή; Με φράσεις όπως «ίσια δικαιώματα σε οικονομικούς πόρους, καθώς και πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες, ιδιοκτησία και έλεγχο γης και άλλων μορφών ιδιοκτησίας, κληρονομιά και φυσικούς πόρους», πωλούνταν ο πιο παράλογος και ξεπερασμένος κολεκτιβισμός.

Δεν συνέβη μόνο στο Νταβός. Αυτή την εβδομάδα, ο Υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, Σκοτ Μπέσεντ, αντιμετώπισε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) και την Παγκόσμια Τράπεζα, αποκαλύπτοντας τη συνενοχή τους στην πώληση των ελαττωματικών προϊόντων του σοσιαλιστικού παρεμβατισμού.

«Το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα έχουν διαχρονική αξία, αλλά η αποστολή τους έχει αποκλίνει από την πορεία της.»
Ήταν πολύ απογοητευτικό να βλέπουμε πώς αυτά τα ιδρύματα αποσιωπούσαν τη συνεχή αύξηση του βάρους των κυβερνήσεων στην οικονομία, τους κατασχετικούς φόρους και τον πληθωρισμό μέσω υπερβολικών δημοσιονομικών και νομισματικών μέτρων. Έχουν ξεχάσει τον ρόλο τους ως εγγυητές της οικονομικής λογικής, υπερασπιστές των δημιουργών πλούτου, επιβολείς της δημοσιονομικής υπευθυνότητας και της φορολογικής σύνεσης. Αντ' αυτού, γίνονταν όλο και πιο επιεικείς με αυταρχικές, εκμεταλλευτικές και σπάταλες κυβερνήσεις.

Ο Μπέσεντ δήλωσε:

«Το ΔΝΤ έχει υποφέρει από αποστολική παρέκκλιση. Το ΔΝΤ ήταν κάποτε ακλόνητο στην αποστολή του να προωθεί τη διεθνή νομισματική συνεργασία και τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα. Τώρα αφιερώνει δυσανάλογο χρόνο και πόρους σε εργασίες για την κλιματική αλλαγή, το φύλο και κοινωνικά ζητήματα.»

Όπως και άλλοι θεσμοί, όπως η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, που επίσης έθεσε την κλιματική αλλαγή ως στόχο ενώ εγκατέλειπε τον πραγματικό της σκοπό της σταθερότητας των τιμών, επικεντρώνονται σε καλλωπιστικά και ιδεολογικά ζητήματα που δεν σχετίζονται με τη νομισματική πολιτική, τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα και τη δημοσιονομική υπευθυνότητα, καθώς αυτά είναι θέματα κοινωνικής πολιτικής των κυβερνήσεων. Επιπλέον, πολλές από αυτές τις υποτιθέμενες κοινωνικές ανησυχίες χρησιμεύουν μόνο για να κρύψουν την αποσιώπηση της συνεχούς αύξησης των κυβερνητικών υπερβολών, του ανεξέλεγκτου δαπανών, του χρέους και της αύξησης των φόρων.

COLLAPSE OF THE US DOLLAR. CAN IT LOSE WORLD RESERVE STATUS?

https://www.youtube.com/watch?v=MU0c9_Wh1BI

Ο Μπέσεντ πρόσθεσε:

«Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο θα έπρεπε να είναι ένας αδυσώπητος αποκαλυπτής της αλήθειας. Αντ' αυτού, είναι σαν να «σφυρίζει περνώντας από το νεκροταφείο».»

Αυτή η δήλωση του Μπέσεντ αντικατοπτρίζει την αντίληψη κάθε υπερασπιστή της ελευθερίας σε πολλές από τις εκθέσεις του ΔΝΤ: συναινεί καθώς οι κυβερνήσεις ωθούν τις χώρες τους, τις εταιρείες και τους αυτοαπασχολούμενους προς τη χρηματοπιστωτική καταστροφή.

Θυμάστε την έκκληση του ΔΝΤ το 2020 να «κάνετε ό,τι χρειάζεται και κρατήστε τις αποδείξεις»; Οι κυβερνήσεις έσπευσαν ευτυχισμένες να δαπανήσουν χωρίς έλεγχο, τυπώνοντας χρήματα απερίσκεπτα, αφήνοντας πίσω τους φτώχεια, πληθωρισμό, ανεξέλεγκτο χρέος και ασφυκτικούς φόρους. Ωστόσο, το 2024, όταν πάνω από εβδομήντα χώρες δαπανούσαν ανεξέλεγκτα λόγω εκλογών και το δημόσιο χρέος αυξανόταν ραγδαία, το ΔΝΤ κήρυξε μια στρατηγική «ασφαλούς αλλά αργής ανάπτυξης: ανθεκτικότητα με απόκλιση». Απίστευτο.

Σχετικά με την Παγκόσμια Τράπεζα, ο Μπέσεντ δήλωσε:

«Η τράπεζα δεν πρέπει πλέον να περιμένει κενές επιταγές για κενές, γεμάτες κλισέ μάρκετινγκ, συνοδευόμενες από μισόλογα δεσμεύσεις για μεταρρύθμιση.»

Εάν οι θεσμοί που θα έπρεπε να εγγυώνται τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα, την οικονομική λογική, τη δημοσιονομική υπευθυνότητα και την επιχειρηματική ανάπτυξη επικεντρώνονται στην απόκρυψη δημοσιονομικών και νομισματικών ανισορροπιών ή αγνοούν τις επιθέσεις στην ιδιωτική ιδιοκτησία, τη χρηματοπιστωτική και νομισματική σταθερότητα ή την ελεύθερη επιχείρηση σε χώρες με ολοκληρωτικά καθεστώτα και παρεμβατικές κυβερνήσεις, παύουν να εκπληρώνουν τις λειτουργίες τους και γίνονται η ορχήστρα στον Τιτανικό.

CHINA ATTACKS US TRADE PARTNERS. WHAT NEXT?

https://www.youtube.com/watch?v=-Sh4taF1zSc

Είναι καιρός να εγκαταλείψουμε την προπαγάνδα, τις δικαιολογίες και τα καλλωπιστικά. Είναι καιρός να σταματήσουμε την αποσιώπηση του παρεμβατισμού και να ανακτήσουμε τον ουσιαστικό ρόλο που παίζουν αυτοί οι θεσμοί στη διατήρηση και ενίσχυση της ανάπτυξης. Είναι καιρός να σταματήσουμε να δικαιολογούμε τις σπάταλες κυβερνήσεις και να επιστρέψουμε στην υπεράσπιση των επιχειρήσεων και των δημιουργών πλούτου.

Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τη σημασία του ΔΝΤ, της Παγκόσμιας Τράπεζας, της ΕΚΤ ή του WEF ως εγγυητών της οικονομικής και χρηματοπιστωτικής σταθερότητας και της νομισματικής υγείας.

Η δουλειά τους είναι απαραίτητη. Μην το ξεχνάτε. Πρέπει να επιστρέψουν στην υπεράσπιση αυτού που δημιουργεί πλούτο, μειώνει τη φτώχεια και βελτιώνει τη ζωή των πολιτών: την επιχειρηματική ανάπτυξη, την ελεύθερη αγορά, την οικονομική ελευθερία και τη δημοσιονομική και νομισματική σύνεση. Η σύνδεσή τους με αρπακτικές αυταρχικές κυβερνήσεις έχει οδηγήσει σε σημαντική απώλεια του προηγούμενου κύρους τους.

Εάν το Νταβός, το ΔΝΤ και οι mainstream οικονομολόγοι είχαν μιλήσει με το ήμισυ της ειλικρίνειας για τους δασμούς και τα εμπορικά εμπόδια της Κίνας και άλλων εθνών την τελευταία δεκαετία, όπως κάνουν σήμερα για την εμπορική πολιτική των ΗΠΑ, δεν θα χρειαζόμασταν αναγκαστικές διαπραγματεύσεις για την εξίσωση των όρων ανταγωνισμού.

Αγαπητοί θεσμοί: Είναι καιρός να υπενθυμίσετε στον κόσμο ότι η πρόοδος προέρχεται από την αποταμίευση, την οικονομική ελευθερία και τη συνετή επένδυση, όχι από τις πολιτικές δαπάνες, το χρέος και τον νομισματικό πληθωρισμό. Οι μεγάλοι θεσμοί έχουν πολλά να προσφέρουν, αλλά πρέπει να γνωρίζουν ότι αντιμετωπίζουν δύο εναλλακτικές: να ανακτήσουν την αποστολή τους ως υπερασπιστές της δημοσιονομικής και νομισματικής υπευθυνότητας και της οικονομικής ελευθερίας ή να εξαφανιστούν