Ο πληθωρισμός του πωλητή είναι ένας μύθος που δημιουργήθηκε από τον κρατισμό.

Οι παρεμβατιστές κατηγορούν πάντα για τον πληθωρισμό οτιδήποτε άλλο εκτός από το μόνο πράγμα που κάνει τις συνολικές τιμές να αυξάνονται: την έκδοση περισσότερων νομισματικών μονάδων από την πραγματική ζήτηση. Ο πληθωρισμός των πωλητών είναι η ίδια δικαιολογία και πλάνη με τον πληθωρισμό που ωθεί το κόστος. Ένας τρόπος για να μπερδέψουν τους πολίτες και να αποδώσουν την αιτιώδη συνάφεια σε κάτι που δεν μπορεί να κάνει τις συνολικές τιμές να αυξηθούν.

Ας καταρρίψουμε ορισμένους μύθους. Καμία εταιρεία ή όμιλος δεν μπορεί να κάνει τις συνολικές τιμές να αυξηθούν. Ορισμένοι νεοκεϋνσιανοί κατηγορούν τις εταιρείες για τις αυξήσεις των τιμών, αλλά αυτό δεν έχει νόημα. Αν οι εταιρείες ήταν σε θέση να κάνουν τις συνολικές τιμές να αυξάνονται, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα είχαν αυξημένο πληθωρισμό τις τελευταίες τρεις δεκαετίες. Οι εταιρείες είναι αυτές που μειώνουν τις τιμές ταχύτερα, επειδή μπορούν να δημιουργήσουν οικονομίες κλίμακας, να κερδίσουν μερίδιο αγοράς και να παράγουν καλύτερα αγαθά και υπηρεσίες σε χαμηλότερο κόστος χρησιμοποιώντας την καινοτομία και την τεχνολογία. Δεν υπάρχει καμία μεμονωμένη εταιρεία που να έχει μερίδιο αγοράς αρκετά μεγάλο ώστε να κάνει τις συνολικές τιμές να αυξηθούν, και μάλιστα για παρατεταμένο χρονικό διάστημα. Ο αναγνώστης μπορεί να πει ότι οι εταιρείες λειτουργούν ως ολιγοπώλιο, αλλά αν ίσχυε αυτό και ήταν αρκετά ανόητες ώστε να αυξήσουν τις τιμές χωρίς λόγο, θα μπορούσαν να επηρεάσουν μία ή δύο τιμές για λίγο καιρό μέχρι να τις εξαλείψουν ο ανταγωνισμός και η τεχνολογία.

Να θυμάστε ότι οι συνολικές τιμές δεν είναι ίδιες με τις τιμές μονάδας. Αν η Exxon, για παράδειγμα, αποφασίσει να αυξήσει την τιμή της βενζίνης χωρίς λόγο, αυτό μπορεί να βλάψει τους καταναλωτές για λίγο, αλλά αυτό δεν κάνει την τιμή όλων των άλλων να αυξηθεί. Στην αγορά πετρελαίου, ο ΟΠΕΚ, ο οποίος είναι ένα καρτέλ κρατικών και ελεγχόμενων πετρελαϊκών κολοσσών, δεν είναι σε θέση να διατηρήσει τις τιμές του πετρελαίου πάνω από τα 80 δολάρια το βαρέλι σε ονομαστικούς όρους -ακόμη λιγότερο προσαρμοσμένους με τον πληθωρισμό-, και όμως οι νεοκεϋνσιανοί θέλουν να πιστέψετε ότι μια εταιρεία με μερίδιο αγοράς μικρότερο από 20% στην οικονομία των ΗΠΑ θα κάνει όλες τις τιμές να αυξηθούν ενιαία και, ακόμη πιο γελοίο, θα κάνει όλους τους ανταγωνιστές της να κάνουν το ίδιο. Γιατί οι μικρές, ανεξάρτητες πετρελαϊκές εταιρείες έκαναν το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο να καταρρεύσουν στην επανάσταση του fracking; Ο ανταγωνισμός και η τεχνολογία. Γιατί οι πετρελαϊκοί γίγαντες δεν απέτρεψαν αυτή την πτώση; Δεν υπάρχει ολιγοπώλιο μόνο και μόνο επειδή υπάρχουν τέσσερις ή πέντε μεγάλες εταιρείες.

Επιπλέον, μια μικρή ομάδα μεγάλων επιχειρήσεων σε μια ανοικτή οικονομία δεν μπορεί να προκαλέσει αύξηση των συνολικών τιμών, ακόμη και αν το ήθελε. Οι εισαγωγές φθηνότερων αγαθών και υπηρεσιών θα εκτοξευθούν, είτε προέρχονται από την Κίνα είτε από αλλού.

Αν οι γιγαντιαίες εταιρείες αποφάσιζαν τις τιμές κατά βούληση, δεν θα αντιμετώπιζαν ποτέ οικονομικές δυσκολίες, μείωση των κερδών τους ή μείωση της απόδοσης του επενδυμένου κεφαλαίου, και αυτά τα τρία γεγονότα συμβαίνουν συνεχώς στην αγορά. Οι κοινές εκτιμήσεις είναι πολύ υψηλές; Έι, απλά αυξήστε τις τιμές, ξεπεράστε τις εκτιμήσεις και κάντε τα κέρδη να εκτοξευθούν. Αυτό δεν συμβαίνει.

Οι μεγάλες εταιρείες βασίζονται στην παροχή περισσότερων και καλύτερων αγαθών στις καλύτερες δυνατές τιμές. Δεν μπορείτε να έχετε έναν ηγέτη της αγοράς με σταθερά κακές δομές τιμών. Οι μεγάλες εταιρείες είναι, εξ ορισμού, λήπτες τιμών και όχι διαμορφωτές τιμών, διότι θα αντιμετώπιζαν τεράστια οικονομικά προβλήματα εάν έκαναν μια τεράστια κατασκευή κεφαλαίου κίνησης για να πουλήσουν εκατομμύρια μονάδες ενός αγαθού με λανθασμένη τιμή, για να βρουν τις αποθήκες τους γεμάτες απούλητα προϊόντα, γεγονός που οδηγεί σε ζημίες και ακόμη και σε πτώχευση. Η ελαστικότητα της ζήτησης λειτουργεί παντού, και αν η ποσότητα του χρήματος στο σύστημα είναι η ίδια, ο πωλητής δεν έχει την πολυτέλεια να αυξάνει τις τιμές χωρίς όριο ακόμη και όταν το κόστος αυξάνεται.

Ακόμη και αν υπήρχε ένας πωλητής ικανός να αυξάνει τις τιμές κατά βούληση χωρίς αντίκτυπο στη ζήτηση για μεγάλο χρονικό διάστημα, κάτι που δεν έχω δει ποτέ, αυτός ο πωλητής δεν υπαγορεύει τις συνολικές τιμές. Καθόλου. Ένας γίγαντας ή μια ομάδα πολυεθνικών, όπως η Apple ή η Exxon, δεν κάνει τον ΔΤΚ να αυξηθεί κατά εννέα τοις εκατό. Δεν ξύνουν καν την επιφάνεια των συνολικών τιμών. Διότι οι συνολικές τιμές καθορίζονται σε μια ανοικτή οικονομία από εκατομμύρια παράγοντες και ο οριακός διαμορφωτής των τιμών δεν είναι ποτέ μια εταιρεία με γιγαντιαίες απαιτήσεις σε κεφάλαιο κίνησης.

Εξαγωγικά μονοπώλια ή ολιγοπώλια δεν υπάρχουν σε ανοικτές οικονομίες όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες. Τα εκχυλιστικά ολιγοπώλια υπάρχουν μόνο στο μυαλό των νεοκεϋνσιανών επειδή αυτό ακριβώς δημιουργούν όταν οι κυβερνήσεις κλείνουν τα σύνορα για το εμπόριο και κατευθύνουν την οικονομία. Ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορείτε να δημιουργήσετε ένα εκχυλιστικό μονοπώλιο είναι αν η κυβέρνηση το επιβάλλει και το υπερασπίζεται. Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση, η επιχείρηση αυτή θα εξαφανιζόταν σε λίγους μήνες.

Εάν οι συνολικές τιμές αυξήθηκαν λόγω των κακών έργων των εταιρειών, γιατί οι εταιρείες αυτές δεν αυξάνουν τις τιμές τους σε άλλα νομίσματα σε άλλες χώρες; Γιατί η ίδια ευρωπαϊκή μεγαλοεταιρεία βλέπει αυξήσεις τιμών 20% στη Γερμανία και 7% στην Ελβετία; Δεν πρόκειται για το ίδιο μέτρο. Η μία εκδίδει περισσότερες μονάδες νομίσματος από αυτές που απαιτεί η πραγματική οικονομία, η ευρωζώνη, και η άλλη, η Ελβετία, όχι. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο υπάρχει ένας δείκτης Big Mac που παρακολουθεί τον πραγματικό πληθωρισμό. Τα McDonald's δεν αυξάνουν τις τιμές- πουλάνε προσιτό φαγητό. Η μόνη διαφορά είναι η αγοραστική δύναμη του νομίσματος.

Γιατί λοιπόν αυτοί οι "ειδικοί" κατηγορούν τις μεγάλες εταιρείες για κάτι -τον πληθωρισμό- που δεν προκαλούν; Επειδή ο στόχος είναι να αυξηθεί ο κυβερνητικός έλεγχος της οικονομίας και να καταστραφούν οι ιδιωτικές επιχειρήσεις που είναι αρκετά μεγάλες ώστε να είναι οικονομικά ανεξάρτητες. Δεν ενδιαφέρονται για τις μικρές επιχειρήσεις, επειδή αυτές ήδη ασφυκτιούν από τους φόρους και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις εύκολα αναγκάζονται να εξαρτώνται από την κυβέρνηση.

Οι νεοκεϋνσιανοί θέλουν να πιστεύετε ότι οι κινήσεις των τιμών ανά μονάδα προϊόντος είναι ίδιες με τις συνολικές τιμές. Και δεν είναι έτσι. Το μόνο πράγμα που κάνει όλες τις τιμές να αυξάνονται ομοιόμορφα είναι η συνεχής καταστροφή της αγοραστικής δύναμης του νομίσματος που εκδίδεται από έναν μονοπωλιακό παίκτη: Το κράτος.

Οι νεοκεϋνσιανοί θέλουν να πιστέψετε ότι η ποσοτική θεωρία του χρήματος δεν υπάρχει, ώστε να μπορέσουν να επιτύχουν τον στόχο τους: τον πλήρη κυβερνητικό έλεγχο της οικονομίας και του νομίσματος. Και τι θα συμβεί όταν επιτευχθεί αυτός ο στόχος; Σπανιότητα και υψηλός πληθωρισμός. Πάντα. Αλλά οι άνθρωποι που βρίσκονται κοντά στους πολιτικούς γίνονται πολύ πλούσιοι. Αυτός είναι ο σοσιαλισμός. Κρατικά επιβαλλόμενος πελατειακός μηχανισμός.

Οι κυβερνήσεις δεν περιορίζουν ποτέ τον πληθωρισμό επειδή επωφελούνται από αυτόν. Η δημιουργία χρήματος δεν είναι ποτέ ουδέτερη και ωφελεί δυσανάλογα τον μοναδικό μονοπωλιακό παίκτη στην οικονομία: Το κράτος που εκδίδει το νόμισμα. Αν νομίζετε ότι ο μισθός σας χάνει την αγοραστική του δύναμη εξαιτίας της κακής λειτουργίας ενός μονοπωλίου, έχετε δίκιο, γιατί το μόνο μονοπώλιο που υποφέρετε καθημερινά είναι ο μονοπωλιακός εκδότης νομίσματος που μεγαλώνει και σας καθιστά εξαρτημένους καταστρέφοντας τον πραγματικό σας μισθό και την αγοραστική δύναμη των καταθετικών σας αποταμιεύσεων.