Ο εφιάλτης της πολιτικής της ΕΚΤ και το λάθος της μείωσης των επιτοκίων
Άρθρο του Daniel Lacalle για το dlacalle.com

Η ΕΚΤ αποφάσισε να μειώσει τα επιτόκια κατά 25 μονάδες βάσης την ίδια ημέρα που αύξησε τις δικές της εκτιμήσεις για τον πληθωρισμό το 2024 και το 2025. Δεν μπορείτε να το φανταστείτε αυτό. Αν θέλατε μια αδιαμφισβήτητη απόδειξη της έλλειψης ανεξαρτησίας των κεντρικών τραπεζών, αυτή είναι. Η ΕΚΤ έχει μόνο μία εντολή, τη σταθερότητα των τιμών, και την παραβιάζει εδώ και σχεδόν τέσσερα χρόνια. Γιατί; Ο σκοπός είναι να χρηματοδοτήσει τη μεγαλύτερη επέκταση του μεγέθους της κυβέρνησης από την ίδρυση του ευρώ και να διατηρήσει την αυταπάτη μιας φούσκας κρατικού χρέους.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η ΕΚΤ δεν έχει εφαρμόσει καθόλου περιοριστική πολιτική. Διατήρησε το «εργαλείο κατά του κατακερματισμού», το οποίο συγκαλύπτει τον πραγματικό κίνδυνο των κρατικών εκδοτών και θα έπρεπε να ονομάζεται «εργαλείο κατά της αγοράς». Αυτό επέτρεψε στις κυβερνήσεις που αύξησαν τις δημοσιονομικές τους ανισορροπίες να διατηρήσουν ένα τεχνητά χαμηλό ασφάλιστρο κινδύνου έναντι του Γερμανικού ομολόγου. Επιπλέον, η ΕΚΤ συνεχίζει να επαναγοράζει μέρος των λήξεων των ομολόγων και η ΕΕ εγκαινίασε το Ταμείο Επόμενης Γενιάς, το οποίο αποτελεί άλλη μια μαζική άσκηση εκτύπωσης χρήματος.
Η ΕΚΤ έχει χρησιμοποιήσει τις αυξήσεις των επιτοκίων μόνο ως πραγματικό περιοριστικό εργαλείο. Λόγω του υψηλότερου κόστους χρηματοδότησης, οι οικογένειες και οι μικρές επιχειρήσεις έπρεπε να επωμιστούν όλες τις αρνητικές επιπτώσεις της πολιτικής της ΕΚΤ. Εν τω μεταξύ, οι κυβερνήσεις δεν περιόρισαν το τύπωμα χρήματος μέσω των ελλειμματικών δαπανών, ούτε απλώς παγίωσαν τις έκτακτες δαπάνες του 2020. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αύξησαν ακόμη και τις δαπάνες πέραν αυτού του «μοναδικού» αριθμού.
FRENCH DOWNGRADE IS A WARNING TO U.S. DEBT
https://www.youtube.com/watch?v=svU4fDwXNmQ
Ο πληθωρισμός δεν είναι ούτε σύμπτωση ούτε μοιραίο. Είναι πολιτική, διότι η κυβέρνηση είναι ο μεγαλύτερος ωφελημένος από τη σταθερή άνοδο των συνολικών τιμών.
Αξίζει να θυμόμαστε ότι ο δείκτης τιμών καταναλωτή (ΔΤΚ) δεν είναι «πληθωρισμός», αλλά ένα μέτρο του πληθωρισμού. Ο πληθωρισμός είναι η απώλεια της αγοραστικής δύναμης ενός νομίσματος.
Ο πληθωρισμός ΔΤΚ στην ευρωζώνη αυξήθηκε στο 2,6% τον Μάιο, σύμφωνα με τη Eurostat. Στην πραγματικότητα, όλες οι μετρήσεις αυξήθηκαν από το επίπεδο του Απριλίου, ιδίως οι υπηρεσίες, οι οποίες αυξάνονται με ετήσιο ρυθμό 4%. Επιπλέον, οκτώ χώρες της ευρωζώνης ανέφεραν ετήσιους ρυθμούς πληθωρισμού ΔΤΚ άνω του 3%. Αυτό σημαίνει ότι το συσσωρευμένο επίπεδο του πληθωρισμού από το 2020 θα ξεπεράσει το 23%. Παρά τα προαναφερθέντα στοιχεία και την προς τα πάνω αναθεώρηση των δικών της εκτιμήσεων για τον πληθωρισμό, η ΕΚΤ αποφάσισε να μειώσει τα επιτόκια.
Η κυβέρνηση και η ομάδα των προπαγανδιστών της προσπαθούν να σας πείσουν ότι τα πάντα, με εξαίρεση τη μαζική έκδοση περισσότερου νομίσματος από τη ζήτηση του ιδιωτικού τομέα, είναι η αιτία της αύξησης των τιμών. Ωστόσο, το μόνο πράγμα που μπορεί να προκαλέσει την αύξηση των συνολικών τιμών, να παγιώσει αυτή την αύξηση και να συνεχίσει να αυξάνεται, έστω και με βραδύτερο ρυθμό, είναι η καταστροφή της αγοραστικής δύναμης του νομίσματος που εκδίδουν τα κράτη, εκδίδοντας πολύ περισσότερα από όσα ζητά ο ιδιωτικός τομέας.
Ο πιο ακραίος παρεμβατισμός υποστηρίζει ότι ο πληθωρισμός υποδηλώνει έλλειμμα παραγωγής και όχι αύξηση της ποσότητας του νομίσματος. Πρόκειται για ένα ψέμα τέτοιου μεγέθους που δεν θα έπρεπε καν να συζητηθεί. Το κράτος παράγει μια τεράστια ποσότητα χρήματος, και ακόμη και αν η παραγωγή αυξηθεί, δεν μπορεί να εμποδίσει οτιδήποτε εισάγουμε, από εξαρτήματα μέχρι πρώτες ύλες, να μας κοστίζει πολύ περισσότερο σε τοπικό νόμισμα. Όχι. Μια ευρεία αύξηση της παραγωγής δεν εξαλείφει τον πληθωρισμό αν το κράτος συνεχίζει να καταναλώνει νέες νομισματικές μονάδες για να αυξήσει τεχνητά το βάρος του στην οικονομία.
Γιατί υπάρχουν υποστηρικτές του πληθωρισμού; Αυτή είναι η πιο αποτελεσματική μέθοδος για την κυβέρνηση να ασκεί την επιρροή της στην οικονομία και να αρπάζει τους πόρους που παράγονται από τον παραγωγικό τομέα, ενώ παράλληλα χρησιμοποιεί ένα νόμισμα που υποτιμάται όλο και περισσότερο.
Ο πληθωρισμός είναι το ισοδύναμο μιας σιωπηρής αθέτησης χρέους. Το κράτος εκδίδει ένα ενέχυρο πληρωμής και το επιστρέφει με μειωμένη αξία.
Δεν υπήρχαν στοιχεία για την ανακοίνωση του πληθωρισμού του Μαΐου που να δικαιολογούν μείωση των επιτοκίων.
Πρώτον, το τελευταίο σημείωμα της ΕΚΤ για τα νομισματικά μεγέθη δείχνει σημαντική αύξηση της ποσότητας χρήματος στο σύστημα. Επιπλέον, ο υπολογισμός του συνολικού ποσού σύμφωνα με τη μέθοδο Murray Rothbard (True Money Supply), η οποία περιλαμβάνει τα νομισματικά κεφάλαια στα χρηματοοικονομικά μεγέθη, δείχνει ότι η ποσότητα χρήματος δεν έχει μειωθεί καθόλου από τον Σεπτέμβριο του 2023 και πιθανότατα θα αυξηθεί σημαντικά το 2024.
Ο ετήσιος ρυθμός αύξησης του ευρύτερου νομισματικού μεγέθους της ευρωζώνης, M3, αυξήθηκε σε 1,3% τον Απρίλιο του 2024 από 0,9% τον Μάρτιο. Αν υπολογίσουμε την πραγματική προσφορά χρήματος, το ποσοστό θα ήταν +4,5% τον Απρίλιο του 2024, που συνάδει με ρυθμό πληθωρισμού 2,6% και σωρευτικά 23% από το 2020.
Δεύτερον, η μείωση των επιτοκίων αποτελεί κίνητρο για τη συνέχιση της αύξησης των κρατικών ανισορροπιών σε χώρες που αρνήθηκαν να ελέγξουν τα ελλείμματά τους και, κυρίως, εκμεταλλεύτηκαν τον πληθωρισμό για να εισπράξουν περισσότερους φόρους.
Τρίτον, η μείωση των επιτοκίων αποτελεί κίνητρο για την αύξηση της συνολικής ποσότητας χρήματος στο σύστημα και του ρυθμού αύξησης της νομισματικής βάσης.
Τέταρτον, τα προβλήματα της ευρωζώνης δεν οφείλονται στην αύξηση των επιτοκίων. Η ευρωζώνη βρισκόταν ήδη σε στασιμότητα με αρνητικά ονομαστικά επιτόκια, βρισκόταν στη μέση του σχεδίου Γιούνκερ και εξακολουθεί να βρίσκεται σε στασιμότητα εν μέσω του Ταμείου Επόμενης Γενιάς της ΕΕ.
Πέμπτον, δεν έχει νόημα να μειωθούν τα επιτόκια όταν η προσφορά πιστώσεων δεν έχει μειωθεί (στην πραγματικότητα, αυξάνεται) και η ζήτηση πιστώσεων παραμένει σταθερή. Τον Απρίλιο, ο ετήσιος ρυθμός αύξησης των δανείων προς τα νοικοκυριά αυξήθηκε κατά +0,2%. Οι πιστώσεις προς τις μη χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις αυξήθηκαν κατά 3%, σύμφωνα με την ΕΚΤ.
Ο πρώτος αντίκτυπος της μείωσης των επιτοκίων της ΕΚΤ ήταν η ραγδαία πτώση της συναλλαγματικής ισοτιμίας ευρώ-δολαρίου ΗΠΑ, η οποία θα κάνει τους πολίτες φτωχότερους και τις εισαγωγές ακριβότερες.
Η οικονομία της ευρωζώνης δεν βρίσκεται σε στασιμότητα λόγω των αυξήσεων των επιτοκίων. Βρίσκεται σε στασιμότητα λόγω των λανθασμένων δημοσιονομικών, βιομηχανικών και ενεργειακών πολιτικών. Ποιος είναι ο λόγος για μείωση των επιτοκίων; Μόνο ένας. Φθηνότερη χρηματοδότηση για τα δημοσιονομικά ανεύθυνα κράτη. Το κράτος σου υπόσχεται δωρεάν πράγματα και σε χρεώνει περισσότερο με λιγότερη αγοραστική δύναμη, υψηλότερους φόρους και εξαθλίωση. Δεν υπάρχει αυτό που αποκαλούν περιεκτική νομισματική και δημοσιονομική πολιτική. Είναι η συνταγή για τη στασιμότητα.