Αυτή την εβδομάδα, το ΔΝΤ ανακοίνωσε ότι «οι προβλέψεις μας δείχνουν έναν ανελέητο συνδυασμό χαμηλής ανάπτυξης και υψηλού χρέους, ένα δύσκολο μέλλον», τονίζοντας ότι «οι κυβερνήσεις πρέπει να εργαστούν για να μειώσουν το χρέος και να ξαναχτίσουν τα αποθέματα ασφαλείας για το επόμενο σοκ, το οποίο σίγουρα θα έρθει, και ίσως νωρίτερα από ό,τι περιμένουμε».

Αυτή η συμβουλή συνοδεύεται από μια προειδοποίηση. Με τον τρέχοντα ρυθμό δαπανών, το χρέος των ΗΠΑ σε σχέση με το ΑΕΠ θα φτάσει το 198% μέχρι το 2050, ακόμη και χωρίς να αναμένεται ύφεση. Το δημόσιο χρέος των G-7 σε σχέση με το ΑΕΠ αναμένεται να εκτοξευθεί στο 188%- το παγκόσμιο ποσοστό θα αυξηθεί στο 122%. Μόνο μία χώρα θα μειώσει το χρέος. Το ΔΝΤ αναμένει ότι η Γερμανία θα μειώσει το χρέος της από 63,5% σε 42%. Στην περίπτωση της Ιαπωνίας, το ΔΝΤ αναμένει ότι το δημόσιο χρέος θα φθάσει στο ιλιγγιώδες 329%. Το Δημοσιονομικό Παρατηρητήριο του ΔΝΤ ενημερώνει ότι τα επίπεδα του δημόσιου χρέους θα φθάσουν τα 100 τρισεκατομμύρια δολάρια το 2024, με κινητήρια δύναμη την Κίνα και τις ΗΠΑ.

Πολύ σπάνια οι κυβερνήσεις ακολουθούν τις συμβουλές του ΔΝΤ. Οι κυβερνήσεις ακούνε μόνο όταν η συμβουλή είναι να ξοδέψουν περισσότερα. Ωστόσο, όταν πρόκειται για εξοικονόμηση και περικοπή δαπανών, οι κυβερνήσεις αντιλαμβάνονται γρήγορα το ΔΝΤ ως κακόβουλο οργανισμό.

Τα μηνύματα του ΔΝΤ για το 2020 φέρουν κάποια ευθύνη για αυτή τη δημοσιονομική κρίση. Στην ετήσια έκθεσή του για το 2020, «Μια χρονιά σαν καμία άλλη», έγραψαν: «Οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο έχουν λάβει σημαντικά δημοσιονομικά και χρηματοπιστωτικά μέτρα για να παράσχουν σωσίβια στους ανθρώπους και τις επιχειρήσεις. Τέτοιες ταχείες επεκτάσεις του ρόλου της κυβέρνησης, ωστόσο, δημιουργούν ευκαιρίες για διαφθορά, όπως έχουν δείξει οι προηγούμενες κρίσεις. Αυτό σημαίνει ότι οι κυβερνήσεις πρέπει να ελέγχουν και να επιβλέπουν τα έκτακτα δημοσιονομικά και χρηματοοικονομικά μέτρα. Η συμβουλή του ΔΝΤ ήταν να ξοδεύετε ό,τι χρειάζεται, αλλά να κρατάτε τα έσοδα». Ποιο μέρος της συμβουλής του ΔΝΤ υιοθέτησαν οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο; Ναι, το «ξοδέψτε ό,τι χρειαστεί». Και το έκαναν. Ακόμα το κάνουν. Στην πραγματικότητα, πολλές κυβερνήσεις παγίωσαν και αύξησαν τα προγράμματα έκτακτων δαπανών του 2020, διευρύνοντας τον ρόλο τους στην οικονομία και αυξάνοντας τις ελλειμματικές δαπάνες κατά τη διάρκεια μιας περιόδου οικονομικής ανάπτυξης.

Ένα από τα ταχύτερα αυξανόμενα βάρη χρέους είναι αυτό των Ηνωμένων Πολιτειών. Τα επόμενα πέντε χρόνια, το ΔΝΤ προβλέπει ετήσια αύξηση του δημόσιου χρέους σε σχέση με το ΑΕΠ κατά σχεδόν τρεις ποσοστιαίες μονάδες. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι το ΔΝΤ δεν προβλέπει κρίση ή ύφεση, οπότε αυτό θα συμβεί σε ένα περιβάλλον ανάπτυξης και δημιουργίας θέσεων εργασίας.

THE U.S. "NO LANDING" MYTH AND DEBT CRASH RISK

https://www.youtube.com/watch?v=rZb3kX_kX3Y

Οι κυβερνήσεις θα αγνοήσουν οποιαδήποτε από αυτές τις συστάσεις. Όπως είπα προηγουμένως, οι κυβερνήσεις ακούν το ΔΝΤ μόνο όταν αυτό συνιστά αύξηση των δημόσιων δαπανών και κατηγορούν τον οργανισμό όταν πρόκειται για τη μείωση του χρέους.

Καμία παρεμβατική κυβέρνηση δεν θα μειώσει τις δαπάνες, ιδίως όταν οι κεντρικές τράπεζες μειώνουν τα επιτόκια. Ακόμη χειρότερα, πολλοί στατιστικοί φορείς στην ευρωζώνη έχουν αναβαθμίσει μαζικά το ΑΕΠ του παρελθόντος και οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής έχουν χρησιμοποιήσει αυτή τη στατιστική αναθεώρηση για να εξυπηρετήσουν περισσότερες δαπάνες, περισσότερο χρέος και περισσότερους φόρους.

Το ΔΝΤ εξηγεί στην καταχώρηση στο ιστολόγιό του με τίτλο «Πώς η υψηλή οικονομική αβεβαιότητα μπορεί να απειλήσει την παγκόσμια χρηματοπιστωτική σταθερότητα» ότι οι κίνδυνοι ενός χρηματοπιστωτικού σοκ αυξάνονται, καθώς ο εφησυχασμός σχετικά με το χρέος συναντά τον κίνδυνο μιας σημαντικής ύφεσης της οικονομικής ανάπτυξης. Ως συνήθως, ο τόνος του άρθρου είναι διπλωματικός και υποθέτει ότι οι κυβερνήσεις θα είναι δημοσιονομικά συνετές και θα δημιουργήσουν μαξιλάρια για να αποφύγουν ένα οικονομικό σοκ. Δυστυχώς, οι συντάκτες του ΔΝΤ είναι υπερβολικά αισιόδοξοι. Η πανδημία άνοιξε το δρόμο για παγκόσμιο ρεκόρ δημοσιονομικής ανευθυνότητας. Κάθε κυβέρνηση πιστεύει ότι θα λύσει τα προβλήματά της αυξάνοντας τους φόρους στους πλούσιους και στις μεγάλες επιχειρήσεις, την παλαιότερη και πιο γελοία δικαιολογία στη δημοσιονομική πολιτική.

Αν πιστεύετε ότι οι πλούσιοι και οι μεγάλες επιχειρήσεις θα πληρώσουν 100 τρισεκατομμύρια δολάρια σε υψηλότερους πρόσθετους φόρους μέσα στα επόμενα δέκα χρόνια, έχετε πρόβλημα με τα μαθηματικά και την ιστορία.

Η ιδέα ότι οι κεντρικές τράπεζες θα εφαρμόζουν επιθετικά μέτρα χαλάρωσης όταν τα πράγματα δυσκολεύουν είναι γνωστή στις κυβερνήσεις, και θα πιέζουν τα όρια της δημοσιονομικής πολιτικής. Ωστόσο, οι κυβερνήσεις δείχνουν να αδιαφορούν για την καταστροφή που προκαλεί αυτή η πολιτική στη μεσαία τάξη.

Η δημοσιονομική ωρολογιακή βόμβα των 100 τρισεκατομμυρίων δολαρίων σημαίνει χαμηλότερη ανάπτυξη, χαμηλότερους πραγματικούς μισθούς, οικονομική συμπίεση και καταστροφή της αγοραστικής δύναμης των νομισμάτων στο μέλλον. Οι κυβερνήσεις δεν θα δώσουν σημασία στο ΔΝΤ, επειδή θα χρησιμοποιήσουν το επόμενο σοκ για να αυξήσουν ακόμη περισσότερο το μέγεθος της κυβέρνησης στην οικονομία με τη δικαιολογία μιας άλλης «έκτακτης ανάγκης».