Η Κριτική  θεωρία της  Φυλής είναι μια μορφή μαρξιστικής επανεκπαίδευσης

 "Η κριτική φυλετική θεωρία είναι η αιχμή ενός δόρατος εκατό ετών που έχει σχεδιαστεί για να ξεριζώσει το πλευρό του δυτικού πολιτισμού", δήλωσε ο James Lindsay σε μια πρόσφατη ημερίδα για το θέμα της κριτικής φυλετικής θεωρίας (CRT). Αν και αυτές οι λέξεις μπορεί να φαίνονται δραματικές, περιγράφουν με ακρίβεια αυτό που είναι η CRT: ένα σύνολο ιδεολογικών εργαλείων που έχουν τις ρίζες τους στον νεομαρξισμό, τον μεταμοντερνισμό και, όπως υποστηρίζουν ορισμένοι, τη φροϋδική ψυχολογία και χρησιμοποιούνται για την αναμόρφωση των ανθρώπων μέσω της μοντελοποίησης του ψυχισμού τους.

Επειδή η CRT είναι μαρξιστική από τη φύση της, ο στόχος της δημιουργίας της σωστής συνείδησης για να γεννηθεί ο "νέος άνθρωπος" ή ο "σοσιαλιστής άνθρωπος" παραμένει ζωντανός στην εφαρμογή της CRT οπουδήποτε στην κοινωνία. Στο πλαίσιο της CRT, αυτός ο "νέος άνθρωπος" διαθέτει την "κριτική συνείδηση" που επιτρέπει στο άτομο να βλέπει παντού και ως βάση των πάντων στην κοινωνία τις δυναμικές εξουσίας που βασίζονται στις φυλετικές σχέσεις και, το σημαντικότερο, να γίνεται ακτιβιστής ενάντια σε αυτές τις δυνάμεις, προσπαθώντας να αλλάξει τον κόσμο εφαρμόζοντας την ιδεολογία της CRT στην πράξη.

Εξάλλου, ο Καρλ Μαρξ είπε ότι "οι φιλόσοφοι έχουν απλώς ερμηνεύσει τον κόσμο με διάφορους τρόπους- το καθήκον μας είναι να τον αλλάξουμε"- με άλλα λόγια, η κριτική θεωρία της φυλής πρέπει να γίνει πράξη στην κοινωνία, προκειμένου να αναδυθεί η "κριτική συνείδηση" και να σφυρηλατηθεί ο "νέος άνθρωπος". Για να επέλθει αυτή η "κριτική συνείδηση", το άτομο πρέπει να περάσει από μια διαδικασία επανεκπαίδευσης, υποβοηθούμενη από εργαλεία που βασίζονται στην CRT, όπως η εκπαίδευση σε θέματα σιωπηρής προκατάληψης, ποικιλομορφίας και ένταξης ή αντιρατσισμού. Αυτές οι πρακτικές είναι ήδη ευρέως διαδεδομένες στον δυτικό κόσμο.

Για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια της θητείας του Μπαράκ Ομπάμα, το Υπουργείο Δικαιοσύνης απαίτησε από περίπου είκοσι οκτώ χιλιάδες υπαλλήλους να εκπαιδευτούν για την "αναγνώριση και αντιμετώπιση της σιωπηρής προκατάληψης". Πιο πρόσφατα, η εφημερίδα The Spectator έγραψε το 2020 ότι "η Google, το Facebook, ο FTSE 100, τα κυβερνητικά τμήματα -συμπεριλαμβανομένων του Υπουργείου Άμυνας και του Υπουργείου Δικαιοσύνης- και οι μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί διαφημίζουν με υπερηφάνεια τα προγράμματα [εκπαίδευσης σε έμμεση προκατάληψη] στα οποία υποβάλλουν το προσωπικό τους". Με άλλα λόγια, το άτομο ή ο θεσμός καλείται να "ασχοληθεί" με το υποτιθέμενο ζήτημα προκειμένου να αλλάξει η κοινωνία. Η αποτυχία επίτευξης θετικού αποτελέσματος αποτελεί ένδειξη "λανθασμένης συνείδησης" στο πλαίσιο της "κριτικής θεωρίας" της κοινωνικής δικαιοσύνης ή των φυλετικών σχέσεων.

Η αντιρατσιστική εκπαίδευση περιλαμβάνει την εξομολόγηση των εγκλημάτων της σκέψης του ατόμου (τον υποτιθέμενο έμφυτο ρατσισμό των λευκών ανθρώπων, για παράδειγμα)- την καταγγελία ή την καταγγελία από φίλους, συναδέλφους ή γείτονες για λανθασμένες ιδέες- την αναγκαστική ακρόαση για το πώς έχει συμβάλει κανείς στην καταπίεση λόγω των απόψεων ή ιδεών που έχει εκφράσει ή υποτίθεται ότι έχει, το να εξαναγκάζεται κανείς περισσότερο ή λιγότερο να αναλάβει "θετική δράση" (ή να "εμπλακεί") για την αλλαγή της υποτιθέμενης κατάστασης καταπίεσης για την οποία έχει θεωρηθεί ένοχος- και δικαιολογίες για την εθνοτική παρακολούθηση και τον διαχωρισμό (όπως για παράδειγμα γιατί πρέπει να υπάρχουν "χώροι" μόνο για μαύρους). Όταν αυτές οι ιδέες έχουν διατρηθεί στην ψυχολογική δομή κάποιου, τότε η "κριτική συνείδηση" έχει αφυπνιστεί και το άτομο είναι ο "νέος άνθρωπος".

Η κριτική φυλετική θεωρία ξεκίνησε ως τομέας των κριτικών νομικών σπουδών με βάση τα έργα του Derrick Bell, καθηγητή νομικής στο Χάρβαρντ. Ειδικότερα, δύο από τα βιβλία του θεωρούνται τα θεμελιώδη κείμενα της CRT: Race, Racism and American Law (Φυλή, ρατσισμός και αμερικανικό δίκαιο) (1973) και Faces at the Bottom of the Well (Πρόσωπα στον πάτο του πηγαδιού) (1993). Σε αυτά τα δύο κείμενα, ο Bell θέτει τα επιχειρήματα για αυτό που αποτέλεσε τις βασικές αρχές της κριτικής φυλετικής θεωρίας, οι οποίες περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, ότι η φυλή είναι υποπροϊόν των κοινωνικών δυνάμεων (θέση περί κοινωνικής κατασκευής)- ότι οι λευκοί άνθρωποι είναι απίθανο να έχουν επίγνωση των προκαταλήψεών τους, τις οποίες οι μειονότητες πρέπει να επισημαίνουν (θέση περί φωνής του χρώματος)- ότι ο ρατσισμός είναι μόνιμο χαρακτηριστικό της αμερικανικής κοινωνίας (ακυρώνοντας τα επιτεύγματα του φιλελευθερισμού)- και ότι οι κοινωνικές δυνάμεις καταπιέζουν διαφορετικές μειονότητες μέσω της "φυλετικοποίησης" σε διαφορετικές χρονικές στιγμές.

Ωστόσο, τι ακριβώς είναι η κριτική φυλετική θεωρία; Όταν τέθηκε αυτή η ερώτηση στον Μπελ, απάντησε: "Δεν ξέρω τι είναι αυτό..... Για μένα, σημαίνει να λες την αλήθεια, ακόμη και μπροστά στην κριτική". Αυτός ο ορισμός, όσο κι αν απευθύνεται στα συναισθήματά μας, δεν μας βοηθάει να καταλάβουμε τι είναι η CRT. Ακολουθούν μερικοί πιο ολοκληρωμένοι ορισμοί. Από την Κριτική Θεωρία των Φυλών: The Key Writings That Formed the Movement (Τα βασικά κείμενα που διαμόρφωσαν το κίνημα, 1996):

Οργανωμένο από μια συλλογή νεομαρξιστών διανοουμένων, πρώην ακτιβιστών της Νέας Αριστεράς, πρώην αντιπολιτιστικών και άλλων ποικιλιών αντιπολιτευόμενων στις νομικές σχολές, το Συνέδριο Κριτικών Νομικών Σπουδών [όπου αναπτύχθηκε η Κριτική Θεωρία της Φυλής] καθιερώθηκε ως ένα δίκτυο ανοιχτά αριστερών καθηγητών, φοιτητών και επαγγελματιών νομικής που δεσμεύτηκαν να εκθέσουν και να αμφισβητήσουν τους τρόπους με τους οποίους το αμερικανικό δίκαιο νομιμοποιούσε μια καταπιεστική κοινωνική τάξη.

Και από την Παγκόσμια Σοσιαλιστική Ιστοσελίδα, "τη διαδικτυακή έκδοση του παγκόσμιου τροτσκιστικού κινήματος, της Διεθνούς Επιτροπής της Τέταρτης Διεθνούς και των συνδεδεμένων τμημάτων της στα Σοσιαλιστικά Κόμματα Ισότητας σε όλο τον κόσμο", σε ένα δοκίμιο που δημοσιεύτηκε το 2021 με τίτλο "Τα ιδεολογικά θεμέλια της Κριτικής Φυλετικής Θεωρίας", μαθαίνουμε ότι

η θεωρία της κριτικής φυλής είναι ένα ευρύ ρεύμα, με πολλούς παραπόταμους να εισρέουν σε αυτό και πολλές παραφυάδες να απορρέουν από αυτό.... Για να χαρακτηρίσουμε όλο αυτό το ρεύμα, είναι επομένως χρήσιμο να ξεκινήσουμε από το πιο βασικό επίπεδο με τις θεμελιώδεις φιλοσοφικές αντιλήψεις του, η κληρονομιά των οποίων μπορεί να εντοπιστεί στον μεταμοντερνισμό και στις αντιλήψεις που προώθησε η Σχολή της Φρανκφούρτης. Αυτή είναι η "κριτική θεωρία" από την οποία αναδύεται η "κριτική φυλετική θεωρία".... Η κριτική φυλετική θεωρία παίρνει την απόρριψη του Διαφωτισμού από τη Σχολή της Φρανκφούρτης και τον μεταμοντερνισμό και προσθέτει μια φυλετική πινελιά.