Η συνάντηση του ΟΠΕΚ+ δείχνει επίμονη αδυναμία της ζήτησης
Άρθρο του Daniel Lacalle για το dlacalle.com

Τα τελευταία συμπεράσματα της συνεδρίασης του ΟΠΕΚ δείχνουν ότι η παγκόσμια οικονομία δεν είναι τόσο ισχυρή όσο δείχνουν οι τίτλοι και ότι οι βιομηχανίες σε όλο τον κόσμο αγωνίζονται να ανακάμψουν. Πράγματι, πολλοί δείκτες PMI (δείκτες διευθυντών προμηθειών) της μεταποίησης εξακολουθούν να σηματοδοτούν συρρίκνωση.
Οι τιμές του πετρελαίου έχουν υποχωρήσει τις τελευταίες εβδομάδες παρά τον πόλεμο στη Γάζα και την αύξηση του γεωπολιτικού κινδύνου. Κατά το κλείσιμο αυτού του άρθρου, το Brent διαπραγματεύεται στα 81,62 δολάρια ανά βαρέλι και το WTI στα 76,99 δολάρια. Πρόκειται για αύξηση μόλις 7% από την αρχή του έτους μέχρι σήμερα. Η μέση τιμή του καλαθιού του ΟΠΕΚ στην τελευταία εικόνα του Ιουνίου 2024 ήταν 83,08 δολάρια.
Ο ΟΠΕΚ+ συμφώνησε να παρατείνει τις περικοπές της παραγωγής του έως το 2025, επειδή οι προοπτικές της ζήτησης παραμένουν αβέβαιες. Τα μέλη της ομάδας παραγωγής πετρελαίου βλέπουν ότι οι τιμές του χαλκού έχουν εκτοξευθεί κατά 72% τα τελευταία πέντε χρόνια, με άνοδο 22% μόνο τον τελευταίο χρόνο, και μπορεί να φοβούνται ότι η ώθηση για ηλεκτρικά οχήματα μετατοπίζει τη ζήτηση αλλού. Οι τιμές του πετρελαίου έχουν αποδώσει επαρκώς τα τελευταία πέντε χρόνια, αλλά δεν είναι πουθενά κοντά στα επίπεδα που οι παραγωγοί θα θεωρούσαν επαρκή για την εξισορρόπηση του προϋπολογισμού τους. Αν ο χαλκός μπορεί να μας πει κάτι, αυτό είναι ότι η Κινεζική ζήτηση και η ανάπτυξη των ηλεκτρικών οχημάτων είναι πολύ ισχυρότερες δυνάμεις από τη ζήτηση ορυκτών καυσίμων. Ωστόσο, αυτός μπορεί να είναι ένας λανθασμένος τρόπος θεώρησης των πραγμάτων.
Οι τιμές του πετρελαίου έχουν σταθεροποιηθεί πάνω από τα 80 δολάρια το βαρέλι (Brent) και το καλάθι του ΟΠΕΚ είναι πάνω από την τιμή που οι αναλυτές θεωρούν ότι απαιτείται για την εξισορρόπηση των προϋπολογισμών των παραγωγών. Επιπλέον, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η έννοια της τιμής που απαιτείται για την εξισορρόπηση του κρατικού προϋπολογισμού δεν σημαίνει τίποτα. Όλες οι χώρες παραγωγής παράγουν εξαιρετικά κέρδη σε αυτά τα επίπεδα. Εάν οι κρατικοί προϋπολογισμοί τους είναι γεμάτοι με περιττές επιδοτήσεις και στοιχεία που δεν έχουν καμία σχέση με την παραγωγή ενέργειας, δεν μπορούν να περιμένουν ότι οι τιμές θα καλύψουν τις κοινωνικές ή αμυντικές δαπάνες.
AMERICANS ARE GETTING POORER
https://www.youtube.com/watch?v=6UyJjAPmiuU
Η ζήτηση είναι πιθανό να συνεχίσει να είναι αδύναμη αλλά αυξανόμενη. Επιπλέον, ένα πράγμα είναι σαφές: το πετρέλαιο είναι πιθανό να συνεχίσει να αποτελεί σημαντικό μέρος των πρωτογενών ενεργειακών αναγκών παγκοσμίως.
Ο ΟΠΕΚ θα πρέπει να ανησυχεί για τις Ηνωμένες Πολιτείες και την προσφορά εκτός ΟΠΕΚ. Οι καταστροφολογικές προβλέψεις για κατάρρευση της παραγωγής πετρελαίου από μη συμβατικό πετρέλαιο απέτυχαν. Η Υπηρεσία Πληροφοριών Ενέργειας (EIA) δείχνει ότι η μέση ημερήσια παραγωγή το 2024 είναι 13,12 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα, μια αύξηση της παραγωγής κατά 7,1% σε σχέση με τα στοιχεία του 2023 και 1,4% πάνω από το προηγούμενο ιστορικό υψηλό. Η παραγωγή των Ηνωμένων Πολιτειών έχει γίνει ισχυρότερη και αποτελεσματικότερη, με αποτέλεσμα να επιτυγχάνεται ισοσκελισμένη παραγωγή στα 40 δολάρια το βαρέλι. Επιπλέον, τα κυβερνητικά μέτρα για την επιβολή ρυθμιστικών επιβαρύνσεων στην παραγωγή ενέργειας έχουν αποτύχει. Το επίπεδο παραγωγής των Ηνωμένων Πολιτειών είναι εύρωστο, βιώσιμο και, το σημαντικότερο, προσαρμόσιμο στους ρυθμιστικούς κινδύνους.
Τα μέλη του ΟΠΕΚ φαίνεται να ανησυχούν υπερβολικά για τις περιβαλλοντικές πολιτικές των Δυτικών κυβερνήσεων. Ωστόσο, δεν θα πρέπει να φοβούνται πάρα πολύ. Οι κυβερνήσεις των μελών του ΟΠΕΚ μπορεί να διαφωνούν, αλλά ο κεντρικός σχεδιασμός δεν λειτουργεί ποτέ. Με τον ίδιο τρόπο που ο κεντρικός σχεδιασμός δεν κάνει τις τιμές του πετρελαίου να ανέβουν στα επίπεδα που κάποιοι μπορεί να επιθυμούν, ο παρεμβατισμός δεν λειτουργεί προς την επίτευξη του στόχου της απεξάρτησης από τον άνθρακα έως το 2030. Τα καλά νέα για τα μέλη του ΟΠΕΚ είναι ότι οι Δυτικές κυβερνήσεις αποφάσισαν να εφαρμόσουν παρεμβατικές πολιτικές και να αγνοήσουν τον ανταγωνισμό, την τεχνολογία και τη δημιουργική καταστροφή. Ως εκ τούτου, το πετρέλαιο είναι πιθανό να παραμείνει βασική πηγή ενεργειακού εφοδιασμού για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η ενεργειακή μετάβαση του κόσμου μπορεί να έρθει μόνο αν βρούμε μια εναλλακτική λύση στο πετρέλαιο που να είναι άφθονη, να έχει σταθερή και συνεχή προσφορά και να είναι οικονομικά βιώσιμη. Η ηλιακή ενέργεια, η αιολική ενέργεια και το φυσικό αέριο είναι απαραίτητα για μια ανταγωνιστική ενεργειακή μετάβαση, αλλά δεν υπάρχει δυνατότητα πραγματικής αλλαγής αν ο κόσμος εγκαταλείψει το φυσικό αέριο και την πυρηνική ενέργεια.
Πρέπει να κατανοήσουμε ότι η ενεργειακή μετάβαση δεν μπορεί να προέλθει από την απαγόρευση αποδοτικών πηγών ενέργειας. Μπορεί να προέλθει μόνο από την τεχνολογία και τον ανταγωνισμό. Από τις ελεύθερες αγορές. Πρέπει να κατανοήσουμε ότι το πετρέλαιο θα συνεχίσει να είναι μια σημαντική πηγή παραγωγής ενέργειας και ότι είναι απόλυτα συμβατό με τον σεβασμό του περιβάλλοντος, εάν η τεχνολογία χρησιμοποιείται για τη βελτίωση της αποδοτικότητας και της βιωσιμότητας. Το να αγνοούμε τις απαιτήσεις εξόρυξης της πράσινης ενέργειας είναι εξίσου επικίνδυνο με το να ξεχνάμε το δυναμικό βιωσιμότητας της παραγωγής ορυκτών καυσίμων. Αντί να χρησιμοποιούμε την ιδεολογία για να καθοδηγήσουμε την ενεργειακή πολιτική, θα πρέπει να χρησιμοποιούμε την τεχνολογία και τις ανοικτές αγορές.