Η Σοβιετική κακοποίηση των Αυτόχθονων Λαών

 Οι Δημοκρατικοί Σοσιαλιστές της Αμερικής προωθούν μια υποτιθέμενη πλατφόρμα υπέρ των ιθαγενών. Τονίζουν ότι δεν θέλουν να προωθήσουν την "απαλλοτρίωση και την εκμετάλλευση των ιθαγενών", ενώ παράλληλα αναγνωρίζουν την κυριαρχία των ιθαγενών Αμερικανών. Το πολιτικό πρόγραμμα του Κομμουνιστικού Κόμματος ΗΠΑ τονίζει επίσης την ένταξη των ιθαγενών στο κίνημα της εργατικής τάξης. Ενώ αυτές οι οργανώσεις έχουν εν μέρει δίκιο όταν ζητούν την αναγνώριση της κυριαρχίας των φυλών (η ελεύθερη επιχειρηματικότητα θα βοηθούσε περισσότερο από τον σοσιαλισμό), πρέπει επίσης να αναγνωρίσουν τις φρικαλεότητες που διέπραξε η Σοβιετική Ένωση, ο εκπρόσωπος του σοσιαλισμού του εικοστού αιώνα, εναντίον των ιθαγενών φυλών της Σιβηρίας.

Σε ένα πρόσφατο άρθρο μου https://libertarian-corfu.webnode.gr/l/sosialismos-meionotikes-omades-kai-prosopikes-eleytheries/?_ga=2.246901196.912255671.1689630421-655528091.1689630413&_gl=1*10u0e9r*_ga*NjU1NTI4MDkxLjE2ODk2MzA0MTM.*_ga_YSX1HV0KT8*MTY4OTc0OTEyMS4xMC4xLjE2ODk3NTE4OTQuMC4wLjA. αναφέρθηκα στην κακοποίηση των μειονοτικών ομάδων από τη Σοβιετική Ένωση, αλλά δεν αναφέρθηκα σε πολλές λεπτομέρειες σχετικά με την εκμετάλλευση. Η κακοποίηση των ιθαγενών της Σιβηρίας αποτελεί μια περίπτωση μελέτης.

Με την εδραίωση του ελέγχου τους στη Ρωσία, οι Μπολσεβίκοι κληρονόμησαν μια τεράστια έκταση της γης, γνωστή ως Σιβηρία. Θα χρησιμοποιούσαν αυτή τη γη για τα γκουλάγκ τους, αλλά υπήρχε και το ζήτημα των ντόπιων φυλών.

Ο ιστορικός Benson Bobrick περιγράφει τις κακοποιήσεις που υπέστησαν οι ιθαγενείς της Σιβηρίας στο βιβλίο του East of the Sun. Παρόλο που οι Σοβιετικοί διακήρυξαν την κυριαρχία των "διαφορετικών εθνοτήτων" στη Ρωσία, η μοίρα των Σιβηριανών δεν ήταν καλή. Αντί απλώς να επιτρέψουν στους ιθαγενείς να έχουν αυτονομία, οι Σοβιετικοί δημιούργησαν την Επιτροπή Βοήθειας προς τους Λαούς του Βορρά.

Αυτή ήταν η αρχή του σκληρού αστείου της κυριαρχίας υπό τους Σοβιετικούς, η οποία δεν ήταν καθόλου πραγματική κυριαρχία. Η Σοβιετική δομή δεν παρείχε καμία "πραγματική αυτονομία"- οι Σιβηριανοί ήταν ουσιαστικά υπό την καθοδήγηση των Ρώσων γραφειοκρατών.

Ενώ υπήρξαν κάποιες βελτιώσεις στην υγιεινή και την υγειονομική περίθαλψη (κάτι τέτοιο θα ήταν αναμενόμενο όταν δίνεται βοήθεια σε μια περισσότερο ή λιγότερο πρωτόγονη κοινωνία), οι Σοβιετικοί έλαβαν μέτρα που απογοήτευσαν και κατέστρεψαν τη Σιβηρική κουλτούρα. Αρχικά, τα λατινικά αλφάβητα των ντόπιων γλωσσών αντικαταστάθηκαν από το κυριλλικό αλφάβητο- το κράτος ενθάρρυνε τη μελέτη της ρωσικής και όχι της μητρικής γλώσσας. Αυτή είναι μια τάση που παρατηρείται σε πολλές ιμπεριαλιστικές προσπάθειες. (Για ένα άλλο παράδειγμα, το βρετανικό στέμμα απαγόρευσε τη γαελική γλώσσα στη Σκωτία το 1616).

Οι Σαμάνοι και άλλοι ηγέτες εξαλείφθηκαν μέσω της αποκουλακοποίησης, τα τζαμιά των Ταρτάρων έκλεισαν, οι ναοί καταστράφηκαν και οι αγροτικές συνήθειες των ντόπιων εκτοπίστηκαν βίαια από τις χαοτικές μεθόδους των κεντρικών σχεδιαστών. Οι Κοζάκοι αντιμετωπίστηκαν με παρόμοιο τρόπο μέσω της αποκοζάκωσης, η οποία ήταν η συστηματική απέλαση και εκτέλεση των Κοζάκων, μιας άλλης μειονοτικής ομάδας της Σιβηρίας. Οι Αρκτικοί Σιβηριανοί διοικούνταν από κρατικούς σχεδιαστές που στάλθηκαν για να διασφαλίσουν ότι η εκτροφή ταράνδων τηρούσε το επίσημο σχέδιο, ένα σχέδιο που σε καμία περίπτωση δεν μπορούσε να λάβει υπόψη του τις εξειδικευμένες γνώσεις χιλιάδων ετών που είχαν αναπτύξει οι Σιβηριανοί με τις μοναδικές γεωργικές μεθόδους τους.

Η αντίθεση μεταξύ των Σοβιετικών και των Σιβηριανών ήταν πιο εμφανής όταν οι κομμουνιστικοί τρόποι παραγωγής επιβλήθηκαν στον πρωτόγονο "κομμουνισμό" των Σιβηριανών. Ο Bobrick αναφέρει:

Αν και αρχικά η κυβέρνηση υπέθεσε ότι ο πρωτόγονος ντόπιος κομμουνισμός θα καθιστούσε ευκολότερη την εφαρμογή των εννοιών του σύγχρονου κομμουνισμού, οι ιδέες των ντόπιων για τον διαμοιρασμό κρίθηκαν υπερβολικά γενναιόδωρες, κυρίως αποσυνδεδεμένες από την εργασιακή θεωρία της αξίας, και η αποτυχία τους να διακρίνουν μεταξύ εργασίας και ελεύθερου χρόνου κρίθηκε ως "αντιπαραγωγική" και "ιδεολογικά λανθασμένη".

Οι Σοβιετικοί προσπαθούσαν να χωρέσουν ένα τετράγωνο σε μια κυκλική τρύπα. Τα επίσημα σχέδια δεν μπορούσαν να λάβουν υπόψη τους τις ανάγκες του πληθυσμού. Δεν πειράζει, όμως. Οι γραφειοκράτες συνέχισαν το έργο τους για τους Σιβηριανούς. Όταν ξεκίνησε ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος, "το 20% του συνολικού ντόπιου πληθυσμού επιστρατεύτηκε και στάλθηκε στο μέτωπο", αναγκασμένο να πολεμήσει έναν πόλεμο στον οποίο δεν είχε καμία σχέση.

Αντί να δώσουν στους Σιβηριανούς αυτονομία, οι Σοβιετικοί χειρίστηκαν τις υποθέσεις των Σιβηριανών και, όταν ξέσπασε ο πόλεμος, έστειλαν μεγάλο μέρος του πληθυσμού στην πρώτη γραμμή του μετώπου για να πεθάνει για τη Μητέρα Ρωσία. Οι ιθαγενείς αντιμετωπίστηκαν ως πόροι που έπρεπε να μετακινηθούν και να ξεφορτωθούν παρά ως ελεύθεροι λαοί.

Ο Bobrick συνεχίζει να διηγείται τις σχέσεις των ιθαγενών με τη Σοβιετική Ένωση, αλλά οι λεπτομέρειες που επισημάνθηκαν παραπάνω είναι οι πιο κραυγαλέες αδικίες. Σήμερα, οι Σιβηριανοί εξακολουθούν να βρίσκονται υπό τον ζυγό της Ρωσίας, αν και ως λιγότερο αυταρχικό καθεστώς- ωστόσο, οι παραλληλισμοί είναι άφθονοι. Ο πόλεμος στην Ουκρανία οδηγεί στην επιστράτευση γηγενών Σιβηριανών.

Μια σύγχρονη προσέγγιση του ζητήματος της ιθαγενούς κυριαρχίας είναι απλή. Θα πρέπει να επιτραπεί στους Σιβηριανούς να αποσχιστούν από τη Ρωσία ή να γίνουν εντελώς αυτόνομες περιοχές, επιτρέποντας να επικρατήσουν αυθόρμητες ρυθμίσεις και όχι κεντρικοί έλεγχοι. Το ίδιο ισχύει και για τις αυτόχθονες φυλές στις Ηνωμένες Πολιτείες και στον υπόλοιπο κόσμο, αντί να επαναλάβουμε τα λάθη που έκαναν οι σοβιετικοί πρόγονοι της Ρωσίας.

Οι υπερασπιστές της ελεύθερης αγοράς θα πρέπει να αναγνωρίσουν αυτή τη λύση, αλλά το ίδιο θα πρέπει να κάνουν και οι σοσιαλιστές. Σύμφωνα με τις διάφορες πλατφόρμες τους, οι σύγχρονοι σοσιαλιστές θα πρέπει να αναγνωρίσουν πλήρως τις καταχρήσεις των ιθαγενών της Σιβηρίας από τη Σοβιετική Ένωση και να υποστηρίξουν ενεργά την κυριαρχία της Σιβηρίας, όπως ακριβώς κάνουν για τους ιθαγενείς Αμερικανούς.