Τα οικονομικά στοιχεία της ευρωζώνης δείχνουν τον κίνδυνο στασιμοπληθωρισμού, και ο βραχυπρόθεσμος αντίκτυπος είναι σαφής στη Γερμανία και τη Γαλλία, αλλά επεκτείνεται και στις υπόλοιπες χώρες.

Γιατί η ευρωζώνη υστερεί σε σχέση με τις Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες ανεπτυγμένες οικονομίες τα τελευταία χρόνια; Τα τεράστια πακέτα τόνωσης της οικονομίας, όπως το Σχέδιο για την Ανάπτυξη και την Απασχόληση του 2009, το Σχέδιο Γιούνκερ, η Νέα Πράσινη Συμφωνία και το Europe Next Generation, αποδεικνύουν ότι ο κεντρικός σχεδιασμός φέρνει μόνο χαμηλή ανάπτυξη, αυξημένο χρέος και τώρα υψηλό πληθωρισμό.

Τα τελευταία στοιχεία της ΕΚΤ δείχνουν ότι τα νομισματικά μεγέθη αρχίζουν να μετριάζονται, αλλά ο πληθωρισμός παραμένει υψηλός και, σύμφωνα με την τελευταία εκτύπωση, αυξάνεται.

DISASTER. Eurozone Weakens Despite Massive Stimulus

https://www.youtube.com/watch?v=Igg3t9TLlw8

Οι συγκλίνουσες εκτιμήσεις για την αύξηση του ΑΕΠ το 2023 ανέρχονται σε 0,6% με πληθωρισμό άνω του 5%, σύμφωνα με το Bloomberg, και είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι ο πυρήνας του πληθωρισμού εξακολουθεί να είναι τρεις φορές υψηλότερος από τον στόχο της σταθερότητας των τιμών.

Τα μηνύματα της Λαγκάρντ για τον πληθωρισμό φαίνονται σαφή, αλλά ο στόχος της ΕΚΤ πρέπει να επιτευχθεί. και οι αυξήσεις των επιτοκίων είναι εδώ για να μείνουν, αν και η αγορά εκτιμά ότι η ΕΚΤ θα αρχίσει να μειώνει τα επιτόκια από το 2024. Το πρόβλημα είναι ότι η ευρωζώνη ποντάρει σε αυξήσεις επιτοκίων μόνο για να μετριάσει τον πληθωρισμό, ενώ οι κυβερνήσεις συνεχίζουν να ξοδεύουν δισεκατομμύρια ευρώ για τα λεγόμενα Next Generation Funds και τα ελλείμματα που σημαίνουν περισσότερο πληθωρισμό ή φόρους στο μέλλον.

Δεν θα πρέπει να μας εκπλήσσει το γεγονός ότι η πίστωση στην ευρωζώνη μειώνεται μαζί με τα νομισματικά μεγέθη. Όλο το βάρος της νομισματικής εξομάλυνσης πέφτει στον παραγωγικό τομέα, τις οικογένειες και τις επιχειρήσεις, ενώ πολλές κυβερνήσεις συνεχίζουν να αυξάνουν τις ελλειμματικές δαπάνες.

Τα στοιχεία για την ανάπτυξη στην ευρωζώνη είναι πολύ φτωχά, αλλά είναι ακόμη χειρότερα αν λάβουμε υπόψη ότι η πρόοδος της Ιρλανδίας, όπως προκύπτει από τη Eurostat, εξηγεί σχεδόν εξ ολοκλήρου την πιο πρόσφατη αναθεώρηση προς τα πάνω. Τι κάνει η ευρωζώνη; Αντί να ενθαρρύνει το μοντέλο της οικονομικής ελευθερίας, επιδοτεί τα παρεμβατικά.

Η οικονομία αναμένεται να αναπτυχθεί ελαφρώς το 2023, ταλαιπωρούμενη από τον υψηλό πληθωρισμό, την αύξηση των επιτοκίων και τη μείωση των εξαγωγών. Τα κονδύλια Next Generation δεν έχουν διακριτή οριακή ή πολλαπλασιαστική επίδραση.

Η αδύναμη κατάσταση των δεικτών μεταποίησης και υπηρεσιών επιβεβαιώνει αυτόν τον φόβο. Οι δείκτες PMI δείχνουν μια ευρέως διαδεδομένη αρνητική τάση στις νέες παραγγελίες και τις επενδύσεις.

Η αύξηση των επιτοκίων δεν είναι αρκετή όταν ο ισολογισμός της ΕΚΤ ανέρχεται στο 52% του ΑΕΠ. Ο εναρμονισμένος πληθωρισμός μειώθηκε στο 5,3% τον Ιούλιο από 5,5% τον Ιούνιο, λόγω του φαινομένου της βάσης και της πτώσης των εμπορευμάτων. Ωστόσο, τα εμπορεύματα ανακάμπτουν από τον Μάιο, όταν η αγορά άρχισε να προεξοφλεί το τέλος των αυξήσεων των επιτοκίων.

Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε το γεγονός ότι τα στοιχεία σχετικά με τις προσδοκίες για τον πληθωρισμό στην ευρωζώνη αυξάνονται και βρίσκονται στο αποκορύφωμά τους το 2018.

Η ΕΚΤ αύξησε το επιτόκιο αναφοράς της στο 4,25% από 4,00%, μια σωρευτική αύξηση από τον Ιούλιο του 2022 κατά 425 μονάδες βάσης. Πιστεύω ότι θα καταλήξει το 2023 στο 4,43% και το 2024 στο 3,68%, χωρίς όμως να ολοκληρωθεί η μάχη για τον πληθωρισμό.

Παρά τα τρισεκατομμύρια σε κεντρικά σχέδια για το έλλειμμα και την ανάπτυξη, η ευρωζώνη αντιμετωπίζει ένα περιβάλλον χαμηλής ανάπτυξης και υψηλού πληθωρισμού με ισχυρούς αντίθετους ανέμους, με αιχμή την αύξηση του ενεργειακού κόστους και την υστέρηση που μπορεί να προκαλέσει η αύξηση των επιτοκίων, καθώς οι αυξήσεις των επιτοκίων δεν δείχνουν την πλήρη επίδρασή τους στην οικονομία παρά μόνο 12-18 μήνες μετά την ολοκλήρωσή τους, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της ΕΚΤ.

Θα θυμόμασταν επίσης τα τεχνολογικά προβλήματα της ΕΕ. Ενώ οι ΗΠΑ και η Κίνα ηγούνται της παγκόσμιας τεχνολογικής προόδου, φαίνεται ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει μείνει πίσω σε ανάπτυξη και επενδύσεις, αλλά κυρίως σε πατέντες και τεχνολογικές εταιρείες. Η ΕΕ δεν διαθέτει τεχνολογικούς γίγαντες που να μπορούν να αμφισβητήσουν τους παγκόσμιους ηγέτες, και ένας από τους παράγοντες που μας ανησυχεί περισσότερο είναι το πολύ υψηλό επίπεδο φορολογίας. Λειτουργεί ενάντια στις ευκαιρίες για τη δημιουργία τεχνολογικών κολοσσών παγκόσμιας κλάσης.

Σύμφωνα με την ίδια την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η φορολογία στην Ευρώπη παραμένει σε πολύ υψηλά επίπεδα για το κεφάλαιο (27,8%) και την εργασία (21%), δύο βασικούς παράγοντες για την ανάπτυξη τεχνολογικών εταιρειών. Μια τόσο υψηλή φορολογία θέτει σε κίνδυνο την καινοτομία, την προσέλκυση επενδύσεων και τη βελτίωση του ανθρώπινου κεφαλαίου.

Αν υπάρχει ένα μάθημα για τις Ηνωμένες Πολιτείες και τον υπόλοιπο κόσμο, αυτό είναι ότι ο μαζικός κεντρικός σχεδιασμός δεν φέρνει ανάπτυξη και ότι οι κυβερνήσεις δεν ηγούνται της οικονομικής ανάπτυξης και της καινοτομίας. Η ευρωζώνη θα ωφεληθεί από μια προσέγγιση της οικονομίας από την πλευρά της προσφοράς και από κάτω προς τα πάνω. Δυστυχώς, διπλασιάζει τον κεντρικό σχεδιασμό.