Η Ευρωπαϊκή ενεργειακή κρίση μπορεί να επιστρέψει σύντομα

 Οι Ευρωπαϊκές τιμές του φυσικού αερίου εκτινάχθηκαν σχεδόν κατά 40% λόγω του κινδύνου παγκόσμιας έλλειψης υγροποιημένου φυσικού αερίου. Οι Ευρωπαϊκές τιμές χονδρικής πώλησης ηλεκτρικής ενέργειας παραμένουν κάτω από τα υψηλά επίπεδα ρεκόρ της ενεργειακής κρίσης, αλλά ανεβαίνουν σταθερά, καθώς η αστάθεια στο διεθνές φάσμα των εμπορευμάτων υπογραμμίζει την ευπάθεια του Ευρωπαϊκού ενεργειακού συστήματος.

Δυστυχώς, οι γραφειοκράτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης κήρυξαν το τέλος της ενεργειακής κρίσης σαν να ήταν αποτέλεσμα αποφασιστικής πολιτικής δράσης, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι το ενεργειακό πρόβλημα στην ΕΕ μειώθηκε μόνο από καθαρά εξωτερικούς παράγοντες: έναν πολύ ήπιο χειμώνα και τη μείωση των παγκόσμιων τιμών των βασικών εμπορευμάτων λόγω των αυξήσεων των επιτοκίων των κεντρικών τραπεζών. Έτσι, η ενεργειακή κρίση παραμένει και τα προβλήματα της ασφάλειας του εφοδιασμού και της οικονομικής προσιτότητας του συστήματος εξακολουθούν να υφίστανται.

Η εξάρτηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης από το Ρωσικό φυσικό αέριο δεν έχει λυθεί- έχει απλώς συγκαλυφθεί με τη μαζική αύξηση της εξάρτησης από τον άνθρακα (λιγνίτη) στην περίπτωση της Γερμανίας και το ακριβό υγροποιημένο φυσικό αέριο που εισάγεται από τον υπόλοιπο κόσμο. Στο τέλος του 2022, το ενεργειακό μείγμα της Γερμανίας ήταν το σαφέστερο παράδειγμα της αποτυχίας της ενεργειακής της πολιτικής. Ο λιθάνθρακας και ο λιγνίτης αντιπροσώπευαν το 31,2%, το φυσικό αέριο το 13,8% και το ορυκτό πετρέλαιο το 0,8%, ενώ η πυρηνική ενέργεια βρισκόταν στο 6,0%. Μετά από σχεδόν 200 δισεκατομμύρια ευρώ σε επιδοτήσεις ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, η Γερμανία χρειάζεται περισσότερο άνθρακα και εισαγόμενο φυσικό αέριο. Τι αποφάσισε η κυβέρνηση αφού αντιμετώπισε το λάθος να κλείσει σχεδόν όλο τον πυρηνικό της στόλο; Το μαντέψατε. Διπλασίασε τις προσπάθειές της και συνέχισε τη διαδικασία κλεισίματος των υπόλοιπων. Δεν είναι περίεργο που η Γερμανία βρίσκεται σε ύφεση. Το βιομηχανικό της μοντέλο απαιτεί άφθονη και προσιτή ενέργεια και οι διάφορες κυβερνήσεις έχουν καταστήσει το κόστος της ενέργειας μη ανταγωνιστικό.

Τι γίνεται με την Ισπανία; Η κυβέρνηση αποφάσισε να εφαρμόσει μια "ιβηρική εξαίρεση" που εξαλείφει το κόστος του φυσικού αερίου από τη χονδρική τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας, μόνο για να το χρεώσει πίσω στους καταναλωτές ως επιπλέον χρέωση στο λογαριασμό. Το αποτέλεσμα; Ο πέμπτος υψηλότερος λογαριασμός ρεύματος στην Ευρώπη έστειλε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ στη Γαλλία και την Πορτογαλία που αγόρασαν την επιδοτούμενη ενέργεια, ενώ ο Ισπανός καταναλωτής πλήρωσε το λογαριασμό στους παραγωγούς φυσικού αερίου, και οι εισαγωγές Ρωσικού υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) εκτοξεύτηκαν στα ύψη, αλλά η κυβέρνηση προσπάθησε να πείσει τους πολίτες ότι το LNG από τη Novatek δεν είναι " Ρωσικό αέριο" επειδή δεν είναι προμήθεια από αγωγό της Gazprom, ακόμη και όταν ο προμηθευτής είναι μια κορυφαία Ρωσική ενεργειακή πολυεθνική. Δεν μπορείτε να το φανταστείτε αυτό.

Ακόμα χειρότερα. Οι καταναλωτές δεν έχουν δει τη βελτίωση των προϊόντων στους λογαριασμούς τους. Αν εξετάσουμε τα τελευταία αναφερόμενα στοιχεία της Eurostat για τις τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος για τα νοικοκυριά, αυτές αυξήθηκαν σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ, εκτός από δύο, το δεύτερο εξάμηνο του 2022, σε σύγκριση με το δεύτερο εξάμηνο του 2021, ακριβώς την ώρα που τα εμπορεύματα σημείωναν πτώση στις διεθνείς αγορές. Ο μέσος όρος για την ΕΕ ανέρχεται σε 252 ευρώ ανά MWh και 261 ευρώ ανά MWh για τη ζώνη του ευρώ. Αυτό είναι μεταξύ 20 και 30% υψηλότερο από τη μέση οικιακή τιμή ηλεκτρικής ενέργειας στις ΗΠΑ, σύμφωνα με τα στοιχεία της Energy Sage.

Η Ευρωπαϊκή ενεργειακή κρίση δεν επιλύθηκε. Συγκαλύφθηκε χάρη στον ήπιο χειμώνα και την επιβράδυνση των εισαγωγών άνθρακα και φυσικού αερίου από την Κίνα. Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις συνεχίζουν να ποντάρουν όλα τα στοιχήματά τους σε μια λανθασμένη ενεργειακή μετάβαση που αγνοεί την ασφάλεια του εφοδιασμού και την ανταγωνιστικότητα και θα κάνει την ΕΕ να εξαρτάται από την Κίνα για σπάνιες γαίες και μέταλλα, καθώς και από τις ΗΠΑ και τον ΟΠΕΚ για τα εμπορεύματα.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα έπρεπε να εγκαταλείψει τις ιδεολογικές αποφάσεις και να επιτρέψει στην τεχνολογία, τον ανταγωνισμό και τη βιομηχανία να δώσουν τη βέλτιστη λύση που θα προσφέρει ανταγωνιστικό και ασφαλή εφοδιασμό ενέργειας. Η απόφαση να απαγορεύσει την ανάπτυξη εγχώριων πόρων και να επικεντρωθεί σε διαλείπουσες και ασταθείς πηγές ενέργειας πριν η τεχνολογία των μπαταριών είναι πλήρως λειτουργική είναι ένα τεράστιο λάθος που καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Ένωση να υποστεί υψηλότερο κόστος και χαμηλότερη ανάπτυξη. Οι περιβαλλοντικές πολιτικές πρέπει να εξετάζονται από μια παγκόσμια προοπτική. Η ΕΕ αντιπροσωπεύει λιγότερο από το 10% των παγκόσμιων εκπομπών αλλά σχεδόν το 100% του κόστους. Πρέπει να επικεντρωθεί στην ανταγωνιστικότητα, την ασφάλεια του εφοδιασμού και τον σεβασμό του περιβάλλοντος από βιομηχανική άποψη. Είναι επικίνδυνο να αγνοούμε τη σημασία της αξιοποίησης στο έπακρο της πυρηνικής ενέργειας, της υδροηλεκτρικής ενέργειας, του φυσικού αερίου και όλων των άλλων διαθέσιμων πηγών. Στην Κίνα ή στις Ηνωμένες Πολιτείες, η οικονομική προσιτότητα, η ασφάλεια του εφοδιασμού και η ανταγωνιστικότητα είναι οι κινητήριοι μοχλοί της ενεργειακής πολιτικής. Στην Ευρώπη, είναι μια λανθασμένη άποψη του "όχι στην αυλή μου" που κάνει την ήπειρο να εξαρτάται περισσότερο από άλλους, όχι λιγότερο. Οι επιδοτήσεις καθυστερούν την αναγκαία ανάπτυξη των διαλείπουσων και ασταθών πηγών ενέργειας, επειδή οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής απορρίπτουν τη σημασία της δημιουργικής καταστροφής και του ανταγωνισμού ως κινητήριων δυνάμεων της προόδου. Ο παρεμβατισμός δεν προσφέρει καλύτερη ή φθηνότερη ενέργεια- κάνει την Ευρωπαϊκή Ένωση να χάνει στην κούρσα της τεχνολογίας και της ενεργειακής ασφάλειας.