Το μνημειώδες δημοσιονομικό και νομισματικό κενό που άφησαν οι Περονιστές Massa και Fernández στον Javier Milei είναι δύσκολο να αποτυπωθεί. Ο ίδιος ο πρώην πρόεδρος Mauricio Macri εξήγησε ότι η κληρονομιά που λαμβάνει ο Milei είναι "χειρότερη" από εκείνη που βρήκε από την Cristina Fernández de Kirchner. Ο Περονισμός αφήνει μια χώρα σε ερείπια και με μια τεράστια ωρολογιακή βόμβα για την επόμενη κυβέρνηση.

Τα τεράστια οικονομικά προβλήματα της Αργεντινής ξεκινούν από ένα πρωτογενές δημοσιονομικό έλλειμμα 3% του ΑΕΠ και ένα συνολικό έλλειμμα (συμπεριλαμβανομένων των δαπανών για τόκους) που υπερβαίνει το 5% του ΑΕΠ. Επιπλέον, πρόκειται για διαρθρωτικό έλλειμμα που δεν μπορεί να μειωθεί αν δεν περικοπούν οι δημόσιες δαπάνες. Οι δημόσιες δαπάνες αντιστοιχούν ήδη στο 40% του ΑΕΠ και έχουν διπλασιαστεί στην εποχή του Κιρτσνερισμού. Αν αναλύσουμε τον προϋπολογισμό της Αργεντινής, έως και το 20% είναι καθαρά πολιτικές δαπάνες. Η προηγούμενη αριστερή κυβέρνηση μείωσε μόνο τις δαπάνες για τις συντάξεις, οι οποίες αποτελούσαν το ήμισυ της προσαρμογής σε πραγματικούς όρους, σύμφωνα με το Ινστιτούτο Δημοσιονομικής Ανάλυσης της Αργεντινής.

Οι παρεμβατικές πολιτικές και οι έλεγχοι των τιμών του Massa και του Fernández έχουν προκαλέσει έλλειψη κρέατος και βενζίνης σε μια χώρα πλούσια σε πετρέλαιο και κτηνοτροφία, αποδεικνύοντας και πάλι αυτό που είπε ο Milton Friedman: "Θα διαβάσουμε στη συνέχεια ότι ο κυβερνητικός έλεγχος των τιμών δημιούργησε έλλειψη άμμου στη Σαχάρα;"

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η κυβέρνηση Fernandez αφήνει την Αργεντινή με ετήσιο πληθωρισμό 140% μετά από μια παράλογη αύξηση της νομισματικής βάσης κατά περισσότερο από 485% σε πέντε χρόνια, σύμφωνα με την Κεντρική Τράπεζα της Αργεντινής.

MILEI. HISTORIC VICTORY, MASSIVE CHALLENGES. ARGENTINA

https://www.youtube.com/watch?v=5up37Auuxgk

Αυτή η δημευτική και εκχυδαϊστική δημοσιονομική και νομισματική πολιτική έχει δημιουργήσει καταστροφή στα αποθεματικά των κεντρικών τραπεζών. Ο Fernandez αφήνει μια χρεοκοπημένη κεντρική τράπεζα με αρνητικά καθαρά αποθεματικά 12 δισεκατομμυρίων δολαρίων και μια ωρολογιακή βόμβα σε αμειβόμενες υποχρεώσεις (Leliqs) που ξεπερνούν το 12% του ΑΕΠ και ουσιαστικά σημαίνουν περισσότερο τύπωμα χρήματος και πληθωρισμό στο μέλλον, όταν ωριμάσουν. Με κίνδυνο χώρας 2.400 μονάδες βάσης, η αυτοαποκαλούμενη κυβέρνηση του "σοσιαλισμού του 21ου αιώνα" έχει αφήσει την Αργεντινή και την κεντρική της τράπεζα επίσημα χρεοκοπημένη, με το 40% του πληθυσμού σε φτώχεια και με ένα αποτυχημένο νόμισμα.

Ο Milei πρέπει τώρα να αντιμετωπίσει αυτή τη δηλητηριασμένη κληρονομιά με αποφασιστικότητα και θάρρος. Ο Macri, ο οποίος υπέφερε από το λάθος του σταδιακισμού, υποστήριξε πρόσφατα ότι δεν υπάρχει περιθώριο για ήπια μέτρα, και έχει δίκιο.

Ο Milei έχει υποσχεθεί να κλείσει την κεντρική τράπεζα και να δολαριοποιήσει την οικονομία. Ωστόσο, μπορεί αυτό να επιτευχθεί;

Η απάντηση είναι ναι. Απολύτως.

Για να καταλάβει ο αναγνώστης γιατί η Αργεντινή πρέπει να δολαριοποιηθεί, πρέπει να γνωρίζει ότι το πέσο είναι ένα αποτυχημένο νόμισμα που ακόμη και οι πολίτες της Αργεντινής απορρίπτουν. Οι περισσότεροι πολίτες της Αργεντινής ήδη αποταμιεύουν ό,τι μπορούν σε δολάρια ΗΠΑ και πραγματοποιούν όλες τις σημαντικές συναλλαγές στο αμερικανικό νόμισμα, επειδή γνωρίζουν ότι το τοπικό τους νόμισμα θα διαλυθεί από τον κυβερνητικό παρεμβατισμό. Η κυβέρνηση έχει 15 διαφορετικές συναλλαγματικές ισοτιμίες για το πέσο, όλες ψεύτικες, φυσικά, και όλες έχουν μόνο έναν στόχο: να κλέψουν από τους πολίτες τα δολάρια ΗΠΑ με ψεύτικη ισοτιμία.

Η κεντρική τράπεζα έχει χρεοκοπήσει, με αρνητικά καθαρά αποθεματικά, και το πέσο είναι ένα αποτυχημένο νόμισμα. Ως εκ τούτου, το κλείσιμο της κεντρικής τράπεζας είναι απαραίτητο και η χώρα πρέπει να έχει μια ανεξάρτητη ρυθμιστική αρχή χωρίς την εξουσία να τυπώνει νόμισμα και να νομισματοποιεί όλο το δημοσιονομικό έλλειμμα, και πρέπει να εξαλείψει τη δυνατότητα έκδοσης του παράλογου Leliq (αμειβόμενο χρέος) που καταστρέφει το νόμισμα σήμερα και στο μέλλον.

Το κλείσιμο της κεντρικής τράπεζας απαιτεί μια άμεση και ισχυρή λύση για τους Leliqs, η οποία θα πρέπει να περιλαμβάνει μια ρεαλιστική προσέγγιση της νομισματικής αναντιστοιχίας σε μια χώρα όπου η "επίσημη συναλλαγματική ισοτιμία" είναι το ήμισυ της πραγματικής αγοραίας ισοτιμίας έναντι του δολαρίου ΗΠΑ. Η πραγματοποίηση ενός τολμηρού βήματος για την αναγνώριση αυτής της νομισματικής αναντιστοιχίας, το κλείσιμο της κεντρικής τράπεζας και ο τερματισμός της νομισματοποίησης του χρέους είναι τρία βασικά βήματα για να τερματιστεί η πορεία προς την καταστροφή μιας χώρας ανάλογης με εκείνη της Βενεζουέλας. Ο Milei το κατανοεί αυτό και γνωρίζει ότι τα δολάρια ΗΠΑ που οι πολίτες αποταμιεύουν με τεράστια δυσκολία θα πρέπει να επιστρέψουν στην εγχώρια οικονομία αναγνωρίζοντας τη νομισματική πραγματικότητα της χώρας καθιστώντας το δολάριο ΗΠΑ νόμιμο χρήμα για όλες τις συναλλαγές.

Το νομισματικό ζήτημα είναι η μία πλευρά ενός εξαιρετικά προβληματικού νομίσματος. Το δημοσιονομικό πρόβλημα πρέπει να αντιμετωπιστεί. Ο Milei πρέπει να βάλει τέλος στο διογκωμένο δημοσιονομικό έλλειμμα, και αυτό απαιτεί μια προσαρμογή που θα εξαλείψει τις πολιτικές δαπάνες χωρίς να καταστρέψει τις συντάξεις. Αυτό πρέπει να περιλαμβάνει την πώληση ορισμένων από τις πολλές αναποτελεσματικές και διογκωμένες δημόσιες επιχειρήσεις και τις υπερβολικές δαπάνες σε αμιγώς πολιτικές επιδοτήσεις. Δεύτερον, ο Milei πρέπει να βάλει τέλος στο γελοίο εμπορικό έλλειμμα. Η Αργεντινή πρέπει να περικόψει τους άστοχους προστατευτικούς και παρεμβατικούς νόμους, αν οι Περονιστές είναι ανοιχτοί στον κόσμο για να εξάγουν ό,τι μπορούν. Για να το κάνει αυτό, πρέπει να βάλει τέλος στη γελοία "σφιγκτήρα συναλλαγματικών ισοτιμιών" και στις 15 ψεύτικες συναλλαγματικές ισοτιμίες που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση για να απαλλοτριώνει δολάρια από τους πολίτες και τους εξαγωγείς με άδικες τιμές και κατασχέσεις.

Οι φόροι πρέπει να μειωθούν σε μια χώρα που έχει 165 φόρους και την υψηλότερη φορολογική σφήνα στην περιοχή, όπου οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις πληρώνουν έως και το 100% των πωλήσεών τους.

Η Αργεντινή πρέπει να αλλάξει αυτό που σήμερα είναι ένα δημευτικό και ληστρικό κράτος. Επιπλέον, τα γραφειοκρατικά εμπόδια, τα προστατευτικά μέτρα και οι πολιτικές επιδοτήσεις πρέπει να καταργηθούν. Επιπλέον, ο Milei πρέπει να διασφαλίσει την ασφάλεια δικαίου και ένα ελκυστικό και αξιόπιστο ρυθμιστικό πλαίσιο, όπου δεν θα επιστρέφει το φάντασμα της απαλλοτρίωσης και της θεσμικής κλοπής.

Οι προκλήσεις του Milei είναι πολλές και η αντιπολίτευση θα προσπαθήσει να σαμποτάρει όλες τις φιλικές προς την αγορά μεταρρυθμίσεις, επειδή πολλοί πολιτικοί στην Αργεντινή έγιναν πολύ ισχυροί και πλούσιοι μετατρέποντας τη χώρα σε μια νέα Βενεζουέλα.

Αν η Αργεντινή θέλει να γίνει μια ακμάζουσα οικονομία που θα επιστρέψει στην ευημερία, χρειάζεται ένα σταθερό μακροοικονομικό και νομισματικό σύστημα. Πρέπει να αναγνωρίσει ότι έχει ένα αποτυχημένο νόμισμα και μια χρεοκοπημένη κεντρική τράπεζα και να εφαρμόσει τα επείγοντα μέτρα που απαιτούνται το συντομότερο δυνατό. Θα είναι δύσκολο, αλλά όχι αδύνατο, και οι δυνατότητες της οικονομίας είναι τεράστιες.

Η Αργεντινή ήταν μια πλούσια χώρα που έγινε φτωχή από τον σοσιαλισμό. Πρέπει να εγκαταλείψει τον σοσιαλισμό για να ξαναγίνει πλούσια.